Ολη η αλήθεια για το ζήτημα της Ι.

Η θέση σας που επικοινωνεί στην ελληνική γλώσσα.
Post Reply
User avatar
Ρομφαία
Newbie
Posts: 19
Joined: Wed 18 April 2007 9:06 am
Location: Ελλάδα

Ολη η αλήθεια για το ζήτημα της Ι.

Post by Ρομφαία »

Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Αγιος Αγαθάγγελος Εσφιγμενίτης" και απαντά με γλώσσα σκληρή μεν, αληθινή όμως για τα αίτια που δημιούργησαν το πρόβλημα που ταλανίζει την Αθωνική Πολιτεία. Διατηρήθηκε η γλώσσα και η γραμματική του κειμένου με μόνη εξαίρεση την μονοτονική γραφή που χρησιμοποίησα για να είναι ευανάγνωστο από όλους.
Παρά την δυσκολία που ίσως κάποιοι αντιμετωπίσουν με την γλώσσα και το μακροσκελές του κειμένου, θεωρώ ότι αξίζει τον κόπο να διαβαστεί από όλους μιας και περιέχει απαντήσεις που αφορούν στην ιστορική αλήθεια και στα "μαγειρέματα" που Πατριαρχείο και Ιεροκοινοτικοί εποίησαν για να φτάσουμε εως εδώ.

Μετά την γελοία και ανύπαρκτον «άρσιν» των αναθεμάτων(Ορθοδόξων – Παπικών) το 1965 υπό του μασώνου και συγκρητιστού πατριάρχου Αθηναγόρα, εγένετο μεγάλη αναστάτωσις εις το Αγιον Όρος. Διεκόπη η μνημόνευσις του πατριάρχου Κων/πόλεως, σταδιακώς υπό 15 Ι. Μονων του αγ. Όρους.
Το παράδειγμα τούτο ενέπνευσε αργότερον και τρεις μητροπολίτας των λεγόμενων «νέων χωρών» Φλωρίνης κ. Αυγουστίνον Καντιώτην, Ελευθερουπόλεως κ. Αμβρόσιον και Παραμυθίας κ. Παύλον να διακόψουν το πατριαρχικόν μνημόσυνον.
Μετά τον θάνατον του πατριάρχου Αθηναγόρου και την επάνδρωσιν υπό αδελφοτήτων τινών Ι. Μονών, το μνημόσυνον ήρχισεν να επανέρχεται υπό τον νέον πατριάρχην Δημήτριον.
Τρεις καθηγούμενοι Ι. Μονών που αντέστησαν εις την επανάληψιν του πατριαρχικού μνημοσύνου, ήτοι: Αγίου Παύλου αρχιμανδρίτης Ανδρέας, Ξενοφώντος αρχιμ. Ευδόκιμος και Εσφιγμένου αρχιμ. Αθανάσιος, η Ι. Κοινότης εν συνεργασία μετά του Φαναρίου Κων/πόλεως μητροπολιτών εκήρυξαν αυτούς εκπτώτους του αξιώματός τους, παρανόμως και αντικανονικώς παραβαίνοντας τους Θείους και Ιερούς Κανόνας την μακραίωνα παράδοσιν του αγ. Όρους και τον ισχύοντα καταστατικόν Χαρτη Αγ. Όρους.

Εν προκειμένω δεν ήλλαξεν με την εκλογή του πατριάρχου Δημητρίου η αντορθόδοξος γραμμή του πατριαρχείου Κων/πόλεως. Δεν κατεδικάσθη η βλάσφημος και αιρετική εγκύκλιος του 1920, το ληστρικόν συνέδριον του 1923, η μεταρρύθμισις του Ορθοδόξου εορτολογίου του 1924, εξηκολούθησεν την συμμετοχή του εις το παναιρετικόν Π.Σ.Ε. Όχι μόνον δεν ανηρέθη η παράνομος και άθεσμος «άρσις» των αναθεμάτων και της ακοινωνησίας της παπικής παρασυναγωγής, αλλά εορτάζετο ως μεγάλο επίτευγμα. Προσέτι ο πατριάρχης Δημήτριος εδήλωσεν ότι θα ακολουθήσει την γραμμή του μασόνου και αιρετικού Αθηναγόρα, τον δε πάπα, απεκάλεσεν «πρώτον της καθ΄ όλου Εκκλησίας»
Η επανάληψις του πατριαρχικού μνημοσύνου υπό των, ως άνω Επισκόπων και των 14 Ι. Μονών σημαίνει αναίρεσις της Ορθοδόξου ομολογίας των, ένεκα δειλίας !
Αι απειλαί, αι διώξεις και άλλα ανελεύθερα μέσα, καθώς και η έντεχνος διαφήμισις της Ορθοδοξίας και των αρετών του νέου προκαθημένου, εξηπάτησαν τους ενισταμένους (Επισκόπους και Ι. Μονάς) και αντέστη ερρωμένως μόνον η Ιερά Μονή Εσφιγμένου, ήτις εκοινώνησεν Εκκλησιαστικώς με το υπόλοιπον λείμμα, των ομολογητών της νεοημερολογίτικης αναθεματισμένης (υπό τριών Πανορθοδόξων Συνόδων) καινοτομίας.

Δια τους μη γνωρίζοντας περί του «λείμματος» των ομολογητών Αγιορειτών Πατέρων, της ημερολογιακής μεταρρυθμίσεως εν των Αγίω Όρει, θα αντιγράψωμεν ολίγα αποσπάσματα από την απόρρητον έκθεσιν του μασώνου Βιζύης και μετέπειτα Μαρωνείας Ανθίμου.
Το σαπρόν τούτο δοχείον της αθεΐας, επρωτοστάτησεν – έργω και λόγω- εις την ημερολογιακήν καινοτομίαν , ήτο ο πρακτικός και θεωρητικός σύμβουλός της.
Ο αυτός υπήρξε σύνεδρος των εκπονητών και υπογραψάντων την άθεον εγκύκλιον του έτους 1920. (Βλ. Μητροπολίτης Βιζύης Άνθιμος). Το πονηρόν και πανχάλεπον τούτο αγγείον, μεστόν πάσης φύσεως κακοδοξιών, αι σκοτειναί δυνάμεις μετέθεσαν από την Μητροπολιτικήν έδραν Βιζύης του Πατριαρχείου, εις την Μητρόπολιν των (εκ νέων χωρών Μαρωνείας (Κομοτινής), με σκοπόν να αποσταλλεί έξαρχος εις το Άγιον Όρος προς ειρήνευσιν των Αγιορειτών Πατέρων. Οι Αγιορείται Πατέρες, δεν απεδέχθησαν την ημερολογιακήν καινοτομίαν εις το σύνολό των (19) πλην μίας της Βατοπαιδίου, «προς αποτροπήν της οποίας –γράφει ο Μαρωνείας- αλλοι μεν πρόθυμοι είναι, άλλοι δε εύχονται την ευκαιρία ίνα μαρτυρήσωσιν» (Βλ. Ημερολ. Αγ. Όρους 1931, Περί εξαρχικής αποστολής Μαρωνείας Ανθίμου, σελ. 4).
«Συνεπεία της τοιαύτης εν Αγίω Όρει κρατούσης γνώμης και πεποιθήσεως, η Ιερά Κοινότης εις ουδεμίαν μέχρι τούδε (σ.σ. 18/3/1927) προέβη ενέργειαν εξ αφορμής των περί ημερολογίου Πατριαρχικών εγκυκλίων. Ετήρει δε σιγήν εις όλα τα Πατριαρχικά γράμματα, φρονούσα ότι η αυστηρώς ουδετέρα αύτη στάσις εν τω ημερολογιακώ ζητήματι…..και χαρακτηρίζει ως άψογον….»
Εν Αγίω Όρει «….η γενομένη διόρθωσις του ημερολογίου εξεκολουθεί να θεωρείται υπό των πλείστων εν ταις Ιεραίς Μοναίς εξαιρέσει της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου και ταις εξαρτήμασιν αυτών ως καινοτομία, οι δε συμμορφούμενοι προς την σχετικήν απόφασιν της Μ. εκκλησίας χαρακτηρίζονται ως αιρετικοί. Εντεύθεν και έπαυσεν πλέον η θρησκευτική επικοινωνία μετά της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου. Εντεύθεν και πολλοί αποφεύγουσι να παραλάβωσι τα επί τη βάσει αιτήσεως αυτών εκδιδόμενα έγγραφα παρά της Ιεράς Κοινότητος, ίνα μη βάλωσιν μετάνοιαν εις τον Πρωτεπιστάτην αυτής Προηγούμενον Ανδριανόν, όντα Βατοπαιδινόν. Εντεύθεν και έπαυσεν ήδη από ενός έτους, προσκαλούμενος εις Ιεροπραξίας υπό των πλείστων Ιερών Μονών, ο εν Αθω πρώην Μοσχονησίων, ιερουργήσας εν τη Ιερά Μονή του Βατοπαιδίου». (Βλ. αυτόθι ως άνω σελ. 34-35).

Λέγει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ότι πολλάκις η αλήθεια ομολογείται και διασώζεται από τους εχθρούς της αληθείας δια να γίνεται παρά τοις μεταγενεστέροις αδιάβλητος.
Την ως άνω περιγραφομένην πατερικώτατην στάσιν, την οποία ηκολούθησε το σύνολο των Αγιορειτών Πατέρων το έτος 1924, κατά την αψευδέστατην είδησιν του Μαρωνείας Ανθίμου, ακολουθεί και σήμερον η Ιερά Μονή Εσφιγμένου και το ζηλωτικόν λείμμα από του έτους 1924. Την τοιαύτην καλήν ένστασιν και ομόνοιαν, έλυσε ο πονηρός έξαρχος Άνθιμος με διάφορα γελοία επιχειρήματα, περιοδεύων τας Ιεράς Μονάς και τα εξαρτήματα ως επισκέπτης ! Εφοβείτο να είπη ότι ήτο Πατριαρχικός έξαρχος διότι θα εκινδύνευεν εις αποδοκιμασίαν. Τα γελοία επιχειρήματα ήσαν πολλά, εντεύθεν θα αναφέρομεν μόνον δύο, τα οποία ως ο όφις έρποντας από Μονήν εις Μονήν, εκήρυττεν ότι: «…Το ημερολόγιον μετά την διόρθωσιν, εξακολουθεί το ίδιον πατροπαράδοτον Ιουλιανόν ημερολόγιον και συνεπώς διάφορον του Γρηγοριανού, αλλά επιστημονικώς τελειότερον και ακριβέστερον εκείνου και επομένως προσωρινή είναι η σκανδαλίζουσα ήδη ταυτότης των ημερομηνιών» (Βλ. αυτόθι ως άνω σελ. 3Cool
Ισχυρίσθει το πανχάλεπον αγγείον της απάτης, ότι πρόκειται να συγκληθεί Οικουμενική Σύνοδος και θα εξετασθεί από αυτήν η παραδοχή του ή η απόριψίς του.

  • Δια να εκπροσωπηθήτε όμως – τους είπε – εις την μέλλουσαν Οικουμενικήν Σύνοδον του έτους 1929 και να είπητε την γνώμην σας, είναι ανάγκη να δεχθήτε το μνημόσυνον του Πατριάρχου και την κοινωνίαν του. Τούτο το επιχείρημα υπτίωσεν τους δοξομανείς Αγιορείτας και εδέχθησαν και εχοροστάτησεν εν Καρυαίς, ειδικότερον εις την ιεράν Μονήν Φιλοθέου, όπου εκληθησαν ιερείς και διάκονοι εξ άλλων Μονών.
    Μετά ταυτα, αι ιεραί Μοναί, επανέλαβον το μνημόσυνον και την Κοινωνίαν μετά του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως., με την δήλωσιν εις έγγραφον των «ότι θέλουν συμμορφωθεί προς την απόφασιν της Οικουμενικής Συνόδου»…δεν εφαντάζοντο τότε οι Πατέρες ότι αι Εκκλησίαι που απεδέχθησαν την αλλαγήν συν τω χρόνω θα αλοτριώνοντο της Ορθοδοξίας !

Το περιχρυσωμένον τούτο χάπι, δεν κατεπόθη υπό των περισσότερων εξαρτηματικών Κελλιωτών και Ερημιτών, λείμμα του οποίου υπάρχει εισέτι (ηνωμένον με την Ιεράν Μονήν Εσφιγμένου), διακρατούν την πρώτην πατροπαράδοτον στάσιν, την οποίαν εκράτησαν και οι πάπποι των σημερινών Μοναστηριακών και εξαρτηματικών Αγιορειτών, από του έτους 1924-1928, ότε εξηπατήθησαν υπό του λαοπλάνου Μαρωνείας Ανθίμου.
Σήμερον οι ζηλωταί αγιορείτες Πατέρες, διώκονται, περιφρονούνται, χλευάζονται, στραγγαλίζονται τα Καταστατικά, Κανονικά, Νομικά και Συνταγματικά δικαιώματά ττων, όπως συνήθως συμβαίνει εις παρόμοιας Εκκλησιαστικάς περεκτροπάς και αναμένουν την εκδίκησιν από τον Δίκαιον Κριτήν και την έφορον του Αγίου Όρους Παναγίαν Παρθένον.

Νομικόν έκτρωμα υπ’ αρ. 1110 από 14/12/2002 απόφασις του Πατριαρχειου Κων/πόλεως.

«Αγιοι» Ιεροκοινοτικοί και «Σεβαστοι» Πατριαρχικοί, το θέμα της Ι. Μονής Εσφιγμένου και γενικώτερον των ζηλωτών Αγιορειτών Πατέρων, το οποίον σοβεί δια μεν τους Εσφιγμενίτας από του έτους 1965, δια δε τους ζηλωτάς από του έτους 1924, είναι θέμα Πνευματικόν. Δεν είναι θέμα Νομικόν. Επομένως, κατά τα άνωθεν παραδιδόμενα, έπρεπε να λυθεί εις κοινόν Πνευματικόν Δικαστήριον, όπως ελύθησαν όλαι αι απ΄αιώνος Εκκλησιαστικαί διχογνωμίαι.
Επειδή όμως τόσον οι «Ιεροκοινοτικοί» όσο και οι «Πατριαρχικοί» είναι ανίσχυροι πάμπτωχοι εις επιχειρήματα δι’ αμερόληπτον εξέτασιν της αληθείας – πάλαι και νυν – επροτίμησαν ως συνήθως την βοήθειαν του Καίσαρος, προς εφαρμογήν του ευρύτερου προγράμματος (διώξεων, εξοριών, καθαιρέσεων, αποσχηματισμών κ.λ.π. ανελεύθερων μέσων). Δυστυχώς ο διωγμός ισχύει εως σήμερον και έχει ενταθεί από το 1991 (βλ. Εξαρχική αποστολή 1928 – Ημερολογιακή Αλληλογραφία – αυτόθι, ως άνω σελ. 48,49,50,64 και επόμενα).
Το ίδιον πρόγραμμα εφηρμόσθη και δια την Ι. Μ. Εσφιγμένου, σήμερον έχει ενταθεί ο διωγμός με απάνθρωπα και αντιχριστιανικά μέσα.
Εσχάτως περί τα τέλη του έτους 2002, επειδή τα προγράμματα της βίας είχον κόστος μεγάλο εις το εξωτερικόν, φοβούμενοι τον διασυρμόν, ετεχνούργησαν νομικάς αντιμετωπίσεις από ειδήμονας οι «Ιεροκοινοτικοί» (αυτοί ανέχονατι τόσα παρεγκλήματα εις βάρος της Ορθοδοξίας, διαπραττόμενα κατά συρροήν υπό του Πατριάρχου και δεν ηνέχθησαν μιαν πρότασιν της Ι. Μ. Εσφιγμένου, να προσέρχονται μετά την προσευχήν εις τας Συνάξεις, δια την επίλυσιν των κοινών προβλημάτων) και έλαβον ό,τι επλήρωσαν !

Άκουσον ! Άκουσον! Η εδαφική ακεραιότητα κινδυνεύει από την Ι. Μ. Εσφιγμένου !!! Τόσοι Αλβανοί, τόσοι Πακιστανοί, τόσοι Τούρκοι που κυκλοφορούν εις την Ελλάδα, δεν είναι επικίνδυνοι, επικίνδυνοι είναι 100 Ορθόδοξοι Μοναχοί που κατοικοεδρεύουν εις την Ι. Μ. Εσφιγμένου και προσεύχονται για όλους. Το είπε ο καθηγητής, ότι κινδυνεύει η εδαφική ακεραιότης της Ελλάδος! Πρέπει να απελαθούν!
Εύκολον το νομικόν εγχείρημα. Αν το Πατριαρχείο Κων/πόλεως αποφασίσει ότι είναι «σχισματικοί», «καταληψίαι» κ.λ.π., υπάρχει το Συνταγματικόν (105§2) και Καταστατικόν (5§2 και 184 άρθρον) έρεισμα, δια να απελαθούν ως σχισματικοί, ως προπαγανδισταί, ως προσηλυτισταί, ως ιδιαιτέρα αδελφότης πάραυτα, και μάλιστα ειρηνικώς μέχρι 15- 18 Ιανουαρίου 2003 ! (βλ. Ιεροκοινοτική απόφασις Φ.2/34/2401 από3/16-12-2002, σελ. 22)!
Η απόφασις αύτη είναι μια κωμωδία! Σενετάχθη της 3/16-12-2002 και έλαβε υπ’ όψιν τα κδ αποδεικτικά έγγραφα! Και απεφάσισε την ειρηνικήν απέλασιν των Εσφιγμενιτών, αλλά η απόφασις έμεινε γράμμα κενόν, εις μαρτύριον εν τη ημέρα της Κρίσεως.
Περί αυτής αρκετή η φράσις ότι εγελοιοποίησε, δηλαδή διέσυρε θεσμούς και εποδοπάτησε δικαιώματα, με το δίκαιον του ισχυροτέρου. «Εγώ κατηγορώ», «εγώ διατάζω», «εγώ εκτελώ»!
Ας ίδομεν την Πατριαρχικήν απόφασιν 1110/14-12-2002.
Τι να είπομεν; Οι λαγώοι του Φαναρίου με την Φαναριώτικην πονηρίαν – εν γνώσει των- έστησαν κατηγορίαν ανύπαρκτον και επ’ αυτής στηριχθέντες, απεφάνθησαν ότι οι Εσφιγμενίται και κατ’ επέκτασιν οι λοιποί ζηλωταί, είναι σχισματικοί! Ιδού με τας χείρας η απόδειξις!

«Εί τις πρεσβύτερος ή διάκονος ως δήθεν επί εγκλήμασι τισι του οικείου κατεγνωκώς Επισκόπου προ συνοδικής διαγνώσεως και εξετάσεως και της επ’ αυτώ τελείας κατακρίσεως αποστήναι τολμήσαι της αυτού κοινωνίας και το όνομα αυτού εν ταις ιεραίς των λειτουργιών ευχαίς μη αναφέρει, τούτον υποκείσθαι καθαιρέσει, και πάσης ιερατικοίς αποστερείσθαι τιμής…Οι δε τούτω συνεπόμενοι, ει δε μοναχοί ή λαϊκοί αφοριζέσθωσαν παντελώς της Εκκλησίας μέχρις αν την προς σχισματικούς συνάφιαν διαπτύσαντες προς τον οικείον επίσκοπον επιστραφείεν» (Βλ. υπ’ αριθ. 1110/από 14-12-2002 Απόφασιν Πατριαρχικού Δικαστηρίου σελ. 6), δι’ ης κηρύσσονται σχισματικοί και καταληψίαι, ιδιαιτέρα αδελφότης κ.λπ. οι εν τω Αγωνύμω όρει Πατέρες της Βασιλικής και Πατριαρχικής Σταυροπηγιακής Μονής του Εσφιγμένου!

Οι Εσφιγμενίται, «Σεβασμιώτατοι» Πατριαρχικοί, δεν σας κατηγορούν «επί εγκλήμασι», οίον πορνεία, κλοπή, μοιχεία, φόνω κ.λπ ως διαλαμβάνει ο υφ’ υμών αναφερόμενος Ι. Κανών της Α΄ και Β΄ λεγομένης Συνόδου, αλλά δια πολλά ελλείματα Ορθοδοξίας, διά οφείλετεν λόγον κατά την § 2 του ΙΕ΄Κανόνος της αυτής Συνόδου.
Τόσον οι «Πατριαρχικοί» Δικασταί όσον και οι «Ιεροκοινοτικοί» στρουθοκαμηλίζουν. Γνωρίζουν την αλήθεια και καλλίτερα από ημάς, αλλά την παραποιούν με τον πιο απατηλόν και δόλιον τρόπον, δια να επισύρουν με το μέρος των το ογδοήκοντα τοις εκατόν των πιστών, τέχνασμα αυτόχρημα της πολιτικής σκοπιμότητος. Δια το είκοσι τοις εκατόν που θα νοήσει την αλήθειαν ουδεμία φροντίς, «μειοψηφία γαρ».

Ταλαίπωροι! Κάλλιον είς και η αλήθεια, παρά μυριάδες και το ψεύδος!!!
Αφήνομεν τα δικονομικά ελλείματα «ανήκουστος κρίσις», «διατεταγμένη ανάκρισις» κ.λπ. και ερχόμεθα εις το πεδίον του εκκλήτου και της αποφάσεως. Δεν χωρεί έκκλητον. Ευτυχώς που η θεία δίκη μας παρηγορεί, καθ’ως και το αλάνθαστον κριτήριον του πιστού λαού. Εκυκλοφόρησαν «ενημερωτικά» φυλλάδια οι «Ιεροκοινοτικοί», έγραψαν άρθρα οι εφημερίδες, είπον υπέρ της παρανομίας τα Μ.Μ.Ε. αλλά ο λαός απεφάνθη: «Κάτω τα χερια από τους Πατέρας της Ι. Μ. Εσφιγμένου!». Και τι λέγω ο λαός, η παγκόσμιος γνώμη (Ρωσσία – Αμερική – Αυστραλία) και αυτοί υπέρ των αγωνιστών πατέρων της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου είναι τεταγμένοι. Δια τον φόβον της παγκοσμίου γνώμης, οι νέοι Πιλάτοι, αν και είχον προσυπογράψει την εντός τακτής προθεσμίας (15/28 Ιανουαρίου 2003) ειρηνική απέλασιν, δεν ετόλμησαν να την εκτελέσουν! Η βοήθεια του Θεού ήτο εναργής.

Έτσι και το νομικόν έκτρωμα 1110/2002 του Πατριαρχείου της Κων/πόλεως και η απόφασις φ.2/34/2401/2002 της Ιεράς Κοινότητος του Αγίου Όρους – προϊόντα νομικιστικού, ψευδούς απατηλού και πονηροτάτου πνεύματος – ήλθον, πρήλθον και η Ιερά Μονή Εσφιγμένου λειτουργεί με αγωνιστικό φρόνημα, που τσακίζει το είναι των διωκτών της με την ακαταμάχητον βοήθειαν του Τρισυποστάτου Θεού και ταις πρεσβείαις της Κυρίας Θεοτόκου και των καθαγιασάντων αγίων της Μονής ταύτης.

Παρανοϊκή αυτορρύθμισις : (αυτοδικία)*
*[αυτοδικίαν διαπράττει όστις ενεργεί αυτογνωμόνως αξίωσιν περί του δικαιώματος το οποίον ή έχει τω όντι ή εκ πεποιθήσεως οικειοποιείται….(άρθρον 331 Π.Κ)]

Οι συνεχείς ατυχείς εκβάσεις του «αγώνος» των ασεβών ζηλωτών (Πατριαρχικών και Ιεροκοινοτικών), να ξεριζώσουν αύτανδρον την Ιεράν Μονήν Εσφιγμένου και τους λοιπούς εξαρτηματικούς ζηλωτάς, δεν τους συνέτισαν, δεν διέκριναν ότι έδησαν την αλήθειαν, την πήγαν στα δικαστήρια, την επίεσαν με όλα τα τυραννικά και ανελέυθερα μέτρα, την εχλέυασαν, την …την… αλλά η αλήθεια είναι αλήθεια. Όποιος εν γνώσει του την διώκει παρασοφίζεται – λέγει ο Δοσίθεος Ιεροσολύμων – δηλαδή μεταχειρίζεται κακώς την σοφίαν του, την τέχνην του ή την επιτηδειότητά του, εν ενί παραφρονεί. Η παραφροσύνη αύτη, είναι κοινή νόσος όλων των αιρετικών. Όταν αποτύχουν να επιβάλλουν τα βλάσφημα φρονήματα των, συμμαχούν με τον Κάισαρα και με την βοήθειαν του Καίσαρος πραγματοποιούν την τελευταίαν εξόρμισιν. Πολλάκις η Θεία δίκη παραλύει την παράνομον ταύτην συμφωνίαν με παραδειγματικήν τιμωρίαν.

Εις τοιούτον κατάντημα έφθασαν οι «Πατριαρχικοί» και «Ιεροκοινοτικοί» άρχοντες του Αγιωνύμου Όρους. Εζήτησαν την βοήθειαν του Καίσαρος, η οποία παρεσχέθη πλουσιοπαρόχως δια την πραγμάτωσιν μιας πρωτοφανούς παρανόμου – γράφε παρανοϊκής – αυτορυθμίσεως της υποθέσεως, της αγωνιζομένης Ι. Μ. του Εσφιγμένου.
Όλοι οι άνθρωποι – εγγράματοι και αγράμματοι – από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας έως και του τελευταίου αχθοφόρου, γνωρίζουν και αισθάνονται, ότι ευρίσκονται υπό «εξουσίαν», κατά την ευαγγελικήν ρήσιν του εκατόνταρχου. Το Σύνταγμα, οι Νόμοι, τα διατάγματα και όλα τα άλλα νομικά εντάλματα ρυθμίζουν τα όρια και τα πλαίσια όλων των πράξεων και παραλείψεων του λαού ενός ευνομούμενου Κράτους. Εις τας Χριστιανικάς κοινωνίας, εκτός του ανωτέρω Νομικού πλέγματος, οι πιστοί υπόκεινται και εις έτερον θείον πλέγμα εξουσίας. Εις τας συγκρούσεις θείου και ανθρωπίνου επικρατεί το θείον. Μόνον εις ασυντάκτους κοινωνίας των Οττεντόνων και Μάο – Μάο, ισχύει το δίκαιον του ισχυροτέρου, της Ζούγκλας.

Όλων των Ελλήνων αι πράξεις και παραλείψεις ρυθμίζονται υπό του Συντάγματος και των νόμων του Κράτους. Δια τους «Πατριαρχικούς», «Ιεροκοινοτικούς» και υπαλλήλους του Κράτους εν τω Αγίω Όρει, υπάρχει παραΣύνταγμα και παραΔίκαιον.

Με τας χείρας αι αποδείξεις, εις την υπό κρίσιν υπόθεσιν:
Το Σύνταγμα εις το άρθρον 105 § 2 ορίζει ότι: «το Άγιον Όρος διοικείται, κατά το καθεστώς αυτού, υπό των είκοσι Ιερών Μονών του μεταξύ των οποίων είναι κατανεμημένη ολόκληρος η χερσόνησος του Άθω, το έδαφος της οποίας είναι αναπαλλοτρίωτον. Η διοίκησις αυτού ασκείται δι’ αντιπροσώπων των Ιερών Μονών, αποτελούντων την Ιεράν Κοινότητα. Ουδεμίαν επιτρέπεται μεταβολή του διοικητικού συστήματος ή του αριθμού των Μονών του Αγίου Όρους, ουδέ της Ιεραρχικής τάξεως και της θέσεως αυτών προς τα υποτελή εξαρτήματα. Απαγορεύεται η εν αυτώ εγκαταβίωσις ετεροδόξων ή σχισματικών». (βλ. αναθ. Σύνταγμα 2001).

Κατά τον χρόνον της αναθεωρήσεως, η Ι. Μ. Εσφιγμένου κατείχεν την 18ην σειράν. Το άρθρο 1 του Κατ. Χαρ. Α. Ορους του προσηρτημένου εις το κυρωτικόν Ν.Δ. της 1ης Ιουνίου ορίζει: «Το αγιώνυμον Όρος του Aθω, συνιστάται εξ είκοσι Σταυροπηγιακών Μονών, τεταγμένων κατά τα ανέκαθεν κρατούντα, κατά την ακόλουθον Ιεραρχικήν τάξιν: 1…2…3…4…,…,18 Ιερά Μονή Εσφιγμένου, 19…20…Κατά την διάταξιν του άρθρου 3 του Κ.Χ.Α.Ο. : «Η αύξησις ή ελλάτωσις του αριθμού των Κυριάρχων Μονών …επ’ ουδενί λόγω επιτρέπεται».
Τα ανωτέρω Συνταγματικά και καταστατικά χωρία, δεν έχουν ανάγκη ερμηνείας. Κάθε ερμηνευτική προσπάθεια θα αλλοιώσει του κειμένου την αυθεντίαν και την σαφήνειαν.
Τι ορίζουν τα κείμενα: Ότι είναι είκοσι αι Ι. Μοναί και είναι τεταγμέναι εις καταστατικήν σειράν. Εις ουδένα και επ’ ουδενί λόγω επιτρέπεται να αυξήσει ή να ελλατώσει τον αριθμό των είκοσι. Και ότι η Χερσόνησος του αγίου Όρους είναι κατανεμημένη εις τας είκοσι μονάς και το μερίδιον εκάστης Μονής είναι αναπαλλοτρίωτον.

Οι «Πατριαρχικοί» και «Ιεροκοινοτικοί», ως να έζων εις ασύντακτον Πολιτείαν, με το δίκαιον της Ζούγκλας, ξέρετε τι παρεσοφίσθησαν και ετεχνούργησαν; Εποδοπάτησαν το Σύνταγμα, τας Καταστατικάς διατάξεις του Κ.Χ.Α.Ο, την αλήθειαν και ίδρυσαν U.F.O πλασματικήν Μονήν, δηλαδή μία μη πραγματική Ι. Μ. Εσφιγμένου, εν εκτρωματικόν ομοίωμα, ένα ιπτάμενον U.F.O. άνευ Αγιορείτικης ιδιοκτησίας, εις το οποίο μετεβίβασαν όλα τα δικαιώματα της πραγματικής Ι. Μονής Εσφιγμένου, από σφραγίδος εως και του τελευταίου κοδράντου, εκτός των κτηριακών εγκαταστάσεων και παραρτημάτων της πραγματικής Μονής, διότι φοβούνται το «ελάτε να τα πάρετε»!
Τους ανθρώπους φοβούνται. Τον Θεόν και τους νόμους καταστρατηγούν και περιγελούν οι ταλαίπωροι, αλλ΄ εστιν καιρός της Κρίσεως. Η μανική αύτη παρανόησις, το τρελλόν τούτο διανόημα, έργον εγένετο, εκ μέρους του Πατριαρχείου, της Ιεράς Κοινότητος και των υποψηφίων μοναστικών αδελφοτήτων εν Καρυαίς το έτος 2005.
«Εβαπτίσθη» η αδελφότης του Χρυσοστόμου Κατσιλιέρη, ως αδελφότης του U.F.O εκτρωματικού ομοιώματος Ιεράς Μονής Εσφιγμένου ! Χίλια διακόσια περίπου χρόνια αριθμούνται, από τότε που υπάρχει επίσημος έγγραφος ιστορία εις το Αγιον Όρος και καμμία έγγραφος μαρτυρία, τοιαύτης παρανομίας δεν αναφέρεται.

Αγιορείται Πατέρες, οίδατε τι εποιήσατε; Ηρνήθητε την αυτονομίαν σας, κατεδαφίσατε την αυτοδιοίκησίν σας, επωλήθητε εις το Κράτος, εις το Πατριαρχείον και τους Ιεροκοινοτικούς. Δύο έξαρχοι, ο Διοικητής του Αγίου Όρους και πέντε Ιεροκοινοτικοί, με αυτό το προηγούμενο, θα ιδρύουν πλασματικάς Μονάς και θα εξαφανίζουν πραγματικάς, όταν αντιφέρονται εις τας Πατριαρχικάς και Κρατικάς αντιχριστιανικάς εντολάς! Βούλωμα του στόματος μετά βούλας!

Η κατοχύρωσις αύτη του αριθμού των Μονών και του αναπαλλοτρίωτου του μεριδίου εκάστης Μονής εκ της Χερσονήσου του Άθω είναι Συνταγματική, όπερ θέλει να είπη, ότι ούτε Βουλή, ούτε Πρόεδρος Δημοκρατίας, ούτε Πρωθυπουργός, ούτε Υπουργός ή Υφυπουργός, ούτε Πατριάρχης, ούτε Κοινότης, ούτε άλλος τις δύναται να ελαττώσει ή να αυξήσει τον αριθμόν των Μονών και να αποξενώσει Ι. Μονήν εκ του μεριδίου όπερ εκληρώθη αυτή, κατά την διανομήν της Χερσονήσου εις τας είκοσι Μονάς. Πως καταστρατηγούνται τα Συνταγματικά αυτά δικαιώματα; Είναι θέμα τεράστιον και χρήζει καταγγελίας εις τα αρμόδια όργανα κατά των δραστών, δια να υπάρχει η έννοια του ευνομούμενου Κράτους και όχι της Ζούγκλας. Και αν υποτεθεί, ότι το πρόκριμα της κηρύξεως των Εσφιγμενιτών ως σχισματικών, ήτο νομικόν και κανονικόν, και πάλι τότε «ο αριθμός των Μονών και το αναπαλλοτρίωτον» δεν θα εθίγετο, πολύ δε περισσότερον τώρα που το δήθεν πρόκριμμα 1110/2002 Απόφασις του Πατριαρχείου Κων/πόλεως – ως προελέχθη – έχει ψευδέστατον ιστορικόν.

Δηλαδή διατείνονται ότι κατηγορούμε τον Πατριάρχην «επί εγκλήμασι» (βλ. ΙΓ΄ Καν. ΑΒ Συνόδου), ενώ το αληθές είναι ότι ο Πατριάρχης κατηγορείται υφ’ ημών δια πολλά ελλείματα Ορθοδόξου Πίστεως (βλ. 31 Αποστ. Καν. Και 15 ΑΒ Συνόδου).

Αφήνομεν τα δικονομικά ελλείματα: «Ουδείς δικάζεται ανήκουστος, ουδείς στερείται άκων του φυσικού αυτού δικαστού» δια να έχει το δικαίωμα του εκκλήτου. Εν ενί είναι διάτρητο το πρόκριμα και παρά ταύτα, το δίκαιον του ισχυρού, εκάλυψεν όλα τα ελλείματα.
Εντεύθεν, αι διαπραχθείσαι αυτοδικίαι των «Πατριαρχικών», «Ιεροκοινοτικών» και κρατικών υπαλλήλων, οι οποίοι από κοινού ηύξησαν τον αριθμόν των Ιερών Μονών εις 21 και απεξένωσαν μέρος του αναπαλλοτριώτου μεριδίου της πραγματικής Ι. Μ. Εσφιγμένου, υπερ της άνευ μεριδίου βαπτισθείσης νέας Μονής Εσφιγμένου! (Βλέπε κατάθεσις θεμελίου λίθου εις το αναπαλλοτρίωτον οικόπεδον της πραγματικής Ι. Μ. Εσφιγμένου, υπό του «Πατριάρχου « Κων/πόλεως, Υφυπουργού Εξωτερικών, Ιεροκοινοτικών και πλήθους ειδικών δυνάμεων!!!!)

Εντεύθεν, αι αυτοδικίαι της νέας Μονής Εσφιγμένου εις βάρος της παλαιάς: κατασχέσεις κινητών, παρακωλήσεις ασκήσεως δικαιωμάτων, κινήσεων, προμηθειών κ.λπ. ανελευθέρων μέσων τυρανικής εξουσίας!

Εντεύθεν, αι απόπειραι καταλήψεως του κονακίου, της πραγματικής Ι. Μ. Εσφιγμένου, υπό των οργάνων της πλασματικής.

Εντεύθεν, αι αυτοδικίαι των νέων βεβαπτισμένων εσφιγμενιτών με λοστούς, βαρυοπούλες κ.λπ. εις βάρος των πραγματικών Εσφιγμενιτών!

Εντεύθεν, η εγκληματική παραπληροφόρησις του κοινού περί των λυπηρών γεγονότων, εκ μέρους των Πολιτικών Αρχών του Αγίου Όρους.
Εντεύθεν, η έναρξις μιας Μοναστικής έριδος, η οποία εάν κριθή με τα ιστορικά δεδομένα παλαιότερων ερίδων, θα πρέπει να τελειώσει με ολοκαύτωμα ή με πολλά θύματα εξ αμφοτέρων των μερών.

Εντεύθεν τέλος, ο διασυρμός του αγγελοειδούς επαγγέλματος και του Αγιωνύμου Όρους.

Πατέρες της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου και λοιποί εξαρτηματικοί, από την χρυσήν γλώσσαν του αγίου Ιωάννου διδασκόμεθα, ότι αδικημένοι εις τον κόσμον αυτόν δεν υπάρχουν, αδικηταί υπάρχουν πολλοί. Εις τους πρώτους, εν Ουρανώ θησαυρίζεται μακαριότης, εις τους δευτέρους θεία αγανάκτησις και εκδίκησις. Δεηθήτε του Κυρίου, ίνα φωτίσει τους υπεναντίους.

Αλήθεια είναι ότι αμαρτιών μας ένεκα, ο Κύριος μας καθεύδει – όπως έλεγε ο Μέγας Βασίλειος – δια τούτο χρειάζεται Γενική Προσευχή, μήπως ευρεθεί κάποια ψυχή της οποίας η προσευχή θα φθάσει εις τα ώτα του καθεύδοντος, ώστε να εγερθεί προς διευθέτησιν των πραγμάτων.

ΑΜΗΝ ΓΕΝΟΙΤΟ.

User avatar
Ρομφαία
Newbie
Posts: 19
Joined: Wed 18 April 2007 9:06 am
Location: Ελλάδα

Post by Ρομφαία »

Image
Image

Post Reply