ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΕΥΜΕΝΙΟΣ (+ 1981)
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΕΥΜΕΝΙΟΣ (+ 1981)
ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
Επί τη 30ή επέτειω της εις κύριον εκδημίας του
Συμπληρώνονται εφέτος 30 χρόνια από την κοίμηση του αγωνιστού Ιεράρχου της μαρτυρικής τοπικής Εκκλησίας των Γ.Ο.Χ. της αγιοτόκου μεγαλονήσου Κρήτης. Ο κατά κόσμον Εμμανουήλ Σηφάκης γεννήθηκε το 1909 στην Αγία Βαρβάρα Ηρακλείου Κρήτης από γονείς ευσεβείς. Μετά τις εγκύκλιες και γυμνασιακές σπουδές εργάσθηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του ως υποδηματοποιός. Εκ νεότητος του, προέρχόμενος κι από οικογένεια ζηλωτών ορθοδόξων, υπήρξε γνήσιο τέκνο της Εκκλησίας του Χριστού και παρέμεινε πιστός στις πατρώες παραδόσεις κατά την επιβολή του Νέου Παικού ημερολογίου.
Το 1946 παίρνει την μεγάλη απόφαση και ασπάζεται τη μοναδική πολιτεία, εντασσόμενος στην Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως Σωτήρος Κουβαρά Ἀττικῆς, υπό την πνευματική καθοδήγηση του συμπατριώτη του αγ. Πατρός Ματθαίου Επίσκοπο Βρεσθένης. Την 20-10-1946 χειροτονήθηκε Διάκονος κα εν συνέχεια Πρεσβύτερος από τον Γέροντά του άγιο Ματθαίο. Το 1949 στάλθηκε στην Κρήτη για να εξυπηρετήσει τους διωκόμενους Ορθοδόξους.
Εκεί ο Μακαριστός Ευμένιος αναπτύσει μεγάλη ιεραποστολική και εκκλησιαστική δράση, υπερασπιζόμενος- παρά τις σφοδρές διώξεις από τους καινοτόμους- την Ορθόδοξη ομολογία με μεγάλη αυταπάρνηση και ζήλο. Τη δεκαετία του 1960 αναγκάζεται λόγω των σφοδρών διωγμών του Οικουμενιστή και Παπόφιλου Νεοημερολογίτου «Αρχιεπισκόπου Κρήτης» Ευγενίου Ψαλλιδάκη να πάει στην υπηρετική Ελλάδα όπου και υπηρέτησε ως εφημέριος στην ενορία των Αγίων Κων/νου και Ελένης Καπαρελλίου Θήβας.
Αξίζει εδώ να αναφέρουμε ότι στην γενέτειρά του έκτισε με πολύ κόπο τον Ι. Ν. Αγίων Πάντων, τον οποίο οικειοποιήθηκε παρανόμως και βιαίως ο Οικουμενιστής Ευγένιος και τον «εγκαινίασε» με την προστασία των πολυβόλων της Χωροφυλακής! Ο μαρτυρικός Ιεράρχης σύρθηκε στα Δικαστήρια 11 φορές με την κατηγορία της «αντιποίησης αρχής» και φυλακίσθηκε ενώ έμεινε και 8 χρόνια σωματικά περιορισμένος στην κατοικία του! Είναι δε αξιοθαύμαστος ο ζήλος των Γ.Ο.Χ. Κρήτης καθώς οι διωγμοί διήρκεσαν έως και την δεκαετία του 1980 καθώς τότε αρχίζουν να αναγείρονται οι Ιεροί Ναοί των Γ.Ο.Χ., οι οποίοι σήμερα- συν Θεώ- αριθμούν περί του είκοσι (20).
Την 4ην Φεβρουαρίου 1973 «ο Λύχνος τίθεται επί τη Λυχνία» και η επιθυμία των Γ.Ο.Χ. της Μεγαλονήσου να δουν τον ποιμενάρχη του Επίσκοπο, γίνεται πραγματικότητα καθώς στην Μονή της μετανοίας του και στο Παρεκκλήσιο των Οσίων 99 Πατέρων της Κρήτης χειροτονείται Αρχιερέας από την Ιερά Σύνοδο υπό τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ανδρέα. Η ηλικία τώρα είναι μεγάλη και η κατάσταση της υγείας του λίαν επισφαλής όμως δεν θα αποτελέσουν εμπόδιο για τον Ιεράρχη Ευμένιο, ο οποίος έθεσε τα θεμέλια για την επακόλουθη μεγάλη πνευματική ανάπτυξη της Αποστολικής Εκκλησίας της Κρήτης.
Στις 2 Δεκεμβρίου 1981, μετά από πολύμηνη ασθένεια, την οποία υπέμεινε ιώβεια, αναπαύτηκε από τους πολυσχιδείς κόπους υπέρ της Εκκλησίας του Χριστού κηδεύτηκε στη γενέτειρά του προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου Ανδρέα, δυάδος Αρχιερέων και λοιπών κληρικών.
Αιωνία αυτού η μνήμη!