Ομολογία πίστεως κατά του Οικουμενισμού

Η θέση σας που επικοινωνεί στην ελληνική γλώσσα.
Silver
Sr Member
Posts: 523
Joined: Thu 31 January 2008 9:02 pm
Location: Montreal-Canada

Re: Ομολογία πίστεως κατά του Οικουμενισμού

Post by Silver »

=========================================================================================================================================================
ΕΚΡΗΞΙΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ
Του Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

ΗΣΥΜΠΑΘΕΙΑ μας προς την πολύπαθη Κύπρο είναι δεδομένη. Το δράμα της διχοτόμησής της (από το 1974!) είναι και
δικό μας δράμα. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι πρέπει να δεχόμαστε μετά χαράς και τα οικουμενιστικά και φιλοπαπικά ανοίγ-
ματα της Εκκλησίας της Κύπρου και ειδικότερα του Αρχιεπισκόπου κ. Χρυσοστόμου Β´ και των ομοϊδεατών του.
Αλγεινή εντύπωση, μας προκάλεσε η άγρια και απειλητική συμπεριφορά του Αρχιεπισκόπου Κύπρου στους διαδηλωτές, οι οποίοι
αρνούνταν τη σκοπιμότητα των εργασιών της Μικτής Επιτροπής του Θεολογικού Διαλόγου μεταξύ Ορθοδόξων και Παπικών
(Οκτώβριος 2009). Απείλησε τους κληρικούς με διακοπή μισθών, αποχή από τη Θεία Κοινωνία και λοιπές τιμωρίες και δήλωσε ότι
δεν θα το επιτρέψει να μεταβάλουν οι κληρικοί αυτοί την Εκκλησία σε φρενοκομείο. Ψυχογράφησε ακόμα τους συντάκτες της
γνωστής «Ομολογίας Πίστεως κατά του Οικουμενισμού» και τους υπογράψαντες αυτή και κατέληξε επιπολαίως ότι διακατέχονται
από εωσφορικό εγωϊσμό! Αυτά και άλλα είπε ο Μακαριώτατος, για να πεισθούμε ότι είναι θερμός υποστηρικτής του Οικουμενισμού
και φίλος εγκάρδιος του αιρετικού Πάπα, τον οποίον πρόκειται να υποδεχτεί και να φιλοξενήσει στη μαρτυρική Μεγαλόνησο το
2010, γιατί πιστεύει αφελώς ότι ο «αποκλειστικός αντιπρόσωπος του Θεού επί της γης», εκτός από τις αγαθότατες προθέσεις, που
έχει για μας τους Ορθοδόξους και τον ασίγαστο πόθο του πότε να μας σφίξει στη στοργική του αγκάλη, μπορεί να βοηθήσει και
στη δίκαιη επίλυση του εθνικού θέματος της Κύπρου!
Δυστυχώς, η διάβρωση των συνειδήσεων, που έχει προκαλέσει ο Οικουμενισμός, είναι μεγάλη.Άρχισε από τους μεγαλόσχημους
κληρικούς και προσπαθεί να επεκταθεί και στον απλό λαό του Θεού, ο οποίος όμως αντιστέκεται σθεναρά, αψηφώντας τις απει-
λές και τις τιμωρίες των οργάνων του.
Πρέπει να διαβεβαιώσω εδώ τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου ότι με τις απειλές, τις ποινές και τις στερήσεις δεν πρόκειται να πετύχει
τίποτα. Ο ιερός ζήλος των αντιπαπικών θα μεγαλώνει και οι θύελλες θα είναι συχνότερες στα οικουμενιστικά του σχέδια. Πρέπει
επίσης να γνωρίζει ότι στην παιδαγωγική επιστήμη έχουν εγκαταλείψει από πολλών ετών τη μέθοδο των στερήσεων και τιμωριών
και οι παιδαγωγοί πείθουν με το λόγο τους και κυρίως με το παράδειγμά τους. Πέρασε η εποχή, που η δεσποτική ράβδος φίμωνε
τους αντιφρονούντες και εκφόβιζε τους άδολους χριστιανούς. Τώρα ένας Αρχιεπίσκοπος ή ένας Μητροπολίτης γίνεται αποδε-
κτός μόνο με την κατά Θεόν σοφία του, την ενάρετη βιοτή και τον ιερό ζήλο. Τους χλιαρούς και συμβιβασμένους δεν τους δέχεται
ο λαός. Αυτό προφανώς ισχύει και για τους Αρχιεπισκόπους.

=========================================================================================================================================================

Silver
Sr Member
Posts: 523
Joined: Thu 31 January 2008 9:02 pm
Location: Montreal-Canada

Re: Ομολογία πίστεως κατά του Οικουμενισμού

Post by Silver »

=========================================================================================================================================================

Χαιρετισμός "με λύπη και χαρά" του Αιδεσιμολ. Πρωτοπρ. π. Θεοδώρου Ζήση, Προέδρου της Εταιρείας Ορθοδόξων Σπουδών, Καθηγητού Α.Π.Θ., στην θεολογική ημερίδα:

"Η Ιεραποστολή της Ορθοδόξου Εκκλησίας και το Π.Σ.Ε."

http://www.impantokratoros.gr/95DB6B0F. ... o=C9978482

=========================================================================================================================================================

Silver
Sr Member
Posts: 523
Joined: Thu 31 January 2008 9:02 pm
Location: Montreal-Canada

Re: Ομολογία πίστεως κατά του Οικουμενισμού

Post by Silver »

=========================================================================================================================================================
ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ;
Του Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση.

ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ η Εκκλησία του Χριστού. Όσοι απομακρύνθηκαν
απ᾽ αυτή είναι αιρετικοί και προφανώς δεν μπορούν να αποτελέσουν
«εκκλησία». Οι Παπικοί και οι Προτεστάντες είναι
αιρετικοί και δεν πρέπει να μιλάμε για τις «εκκλησίες» τους και
πολύ περισσότερο για την ένωσή τους με την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Οι Οικουμενιστές βέβαια έχουν διαφορετική άποψη. Γι᾽ αυτό
και μιλούν για την ένωση των «εκκλησιών» και αγωνίζονται με
θέρμη να την πετύχουν, αδιαφορώντας αν έρχονται σε πλήρη
αντίθεση με τους ιερούς κανόνες και τη διδασκαλία της Εκκλησίας.
Ο θεολογικός τους διάλογος είναι διάλογος σκοπιμότητας
και αμφισβήτησης της μοναδικότητας της Ορθοδόξου Πίστεως.
Οι αιρετικοί γνωρίζουν πολύ καλά τηνΟρθόδοξη Εκκλησία, από
την οποία έχουν αποσχιστεί. Εν γνώσει τους και από εγωϊσμό, φι-
λοδοξία και φιληδονία απομακρύνθηκαν απ᾽ την Εκκλησία. Το γε-
γονός αυτό καθιστά τον όποιο διάλογο μαζί τους εκ προοιμίου
άκαρπο. Οι αιρετικοί αρνήθηκαν την πίστη που γνώριζαν, γι᾽ αυτό
δεν χρειάζεται διάλογος για να επιστρέψουν. Διαβεβαίωση χρει-
άζεται εκ μέρους της Εκκλησίας ότι αν επιστρέψουν, θα τους γί-
νει υποδοχή εν πλήρῃ αγαλλιάσει. Αν επιστρέψουν φυσικά εν με-
τανοία, εγκαταλείποντας τα αιρετικά τους φρονήματα.
Διάλογος με τους αιρετικούς δεν νοεϊται, γιατί απλά ο διάλογος
στοχεύει στην εύρεση της αλήθειας, που κανένας από τους δια-
λεγόμενους δεν κατέχει πλήρως, ενώ η Ορθόδοξη Εκκλησία κα-
τέχει την αλήθεια και δεν την αναζητεί. Οι αιρετικοί αρνούνται την
αλήθεια κι επιλέγουν το ψεύδος και τη διαστρέβλωση της διδα-
σκαλίας του Χριστού, για να υπηρετήσουν το διάβολο και τα όργα-
νά του.
Είναι ενδιαφέρουσα και σήμερα η επισήμανση του αείμνηστου
αρχιμανδρίτη π. Χαράλαμπου Βασιλόπουλου σχετική με τη σκοπι-
μότητα των διαλόγων, που διεξάγουν οι Οικουμενιστές με τους
ετερόδοξους, την οποία μεταφέρω εδώ από το διαφωτιστικό του
βιβλίο «Ο Οικουμενισμός χωρίς μάσκα» (Β´ έκδοση 1995).
«Οι Πατέρες δεν συζητούσαν καθόλου με τους αιρετικούς. Δεν
κοίταζαν ευγένειες και φιλοφρονήσεις. Ομολογούσαν την Αλή-
θεια. Η Ορθόδοξος Εκκλησία της περιόδου των Οικουμενικών
Συνόδων δεν άνοιξε διάλογο με τις «εκκλησίες» των αιρετικών.
Δεν κήρυξε τον εαυτό της οργανικό μέλος μιας Κοινωνίας, που
θα την ένωνε με τους Ευνομιανούς, τους Ανομοίους, τους Αρει-
ανούς, τους Απολλιναριστάς και τους Σαβελλιανούς. Αντιθέτως
ο πρώτος Κανών της Δευτέρας Οικουμενικής Συνόδου δεν καλεί
σε οργανική ένωσι με τους αιρετικούς, αλλά τους αναθεματίζει.
»Δεν υπάρχει, λοιπόν, διάλογος με αιρετικούς, που εξακολου-
θούν να μένουν στην πλάνη. Δεν μίλησαν οι Πατέρες με τους
αιρετικούς σαν ίσοι προς ίσους. Δεν έκαναν διάλογο “επί ίσοις
όροις”, όπως θέλουν σήμερον οι Ενωτικοί. Ανέτρεψαν τους ισχυ-
ρισμούς τους και όταν εκείνοι έμειναν αμετακίνητοι στην πλάνη,
οι θεοφόροι Πατέρες τους απέκοψαν, τους καθαίρεσαν και τους
αναθεμάτισαν. Τους απεμάκρυναν από το Σώμα της Αγίας Εκκλη-
σίας, σαν “συναγωγήν του Σατανά” (σελ. 114–115)».

http://www.orthodoxostypos.gr/Photos/Pages/Page1.pdf

=========================================================================================================================================================

Silver
Sr Member
Posts: 523
Joined: Thu 31 January 2008 9:02 pm
Location: Montreal-Canada

Re: Ομολογία πίστεως κατά του Οικουμενισμού

Post by Silver »

=========================================================================================================================================================
Εις εγκύκλιόν του επί τοις Χριστουγέννοις

ΤΗΝ ΠΛΑΝΗΝ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΕΝΩΝ
ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΕΙ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΟΝΙΤΣΗΣ κ. ΑΝΔΡΕΑΣ

Τί σχέσιν έχει ο ταπεινός Ιησούς με τον κοσμικόν άρχοντα του Βατικανού;

Ο Μητροπολίτης Κονίτσης, Δρϋινουπόλεως και Πωγωνιανής
εις την εγκύκλιόν του επί τοις Χριστουγέννοις, αφού τονίζει
ότι η ενανθρώπησις του Ιησού Χριστού αποτελεί μέγα Μυστή-
ριον, το οποίον μόνον δια της Πίστεως δύναται να γίνη κατανοη-
τόν (έως ενός σημείου), καταφέρεται εναντίον των αιρέσεων και
ιδιαιτέρως εναντίον του Παπισμού, ο οποίος επεχείρησε να
εξηγήση το Μυστήριον. Αναφερόμενος ιδιαιτέρως εις τον Πα-
πισμόν ο Μητροπολίτης επισημαίνει:

«Μια τέτοια αίρεση είναι και ο παπισμός. Γιατί, πέρα από το ότι διακρίνεται για τον υπερφίαλο
εγωϊσμό του, έχει ανακηρύξει τον πάπα ως Vicarius Cristi (Βικάριους Κρίστι), δηλαδή αντιπρόσωπο του
Χριστού στην Γη. Αλλά τι σχέση μπορεί να έχη ο ταπεινός Ιησούς, που “έκλινεν ουρανούς και κατέβη”
και που γεννήθηκε και έζησε τόσο ταπεινά, με τον κοσμικό άρχοντα του Βατικανού, που ζη μέσα στην
χλιδή και που συνταυτίζεται με την κοσμική εξουσία; Μπορεί να εκπροσωπή τον πράο Ιησού το Βατικανό,
που με τις ραδιουργίες και, προ παντός, με την σατανικής εμπνεύσεως “Ουνία” έχει αναστατώσει και συν-
εχίζει να αναστατώνη τον Ορθόδοξο κόσμο; Ή με τα φοβερά εγκλήματα της “Ιεράς Εξετάσεως” και των
λεγομένων “Σταυροφοριών”; Ή, ακόμη, με τον απροκάλυπτο προσηλυτισμό, που ασκεί ανάμεσα στους
Ορθοδόξους λαούς; Ο παπισμός με την εκτροπή του από την ορθόδοξη πίστη, έγινε αιτία να προκληθή
τον 16ον αιώνα το μεγάλο σχίσμα των Διαμαρτυρομένων, οι οποίοι έχουν γίνει χίλια κομμάτια· και οι
οποίοι έχουν φθάσει σε τέτοιο σημείο καταπτώσεως, ώστε να “χειροτονούν” γυναίκες Ιερείς και
Επισκόπους, να υποθάλπουν δε και να ενθαρρύνουν κάθε είδους σαρκική εκτροπή και ανωμαλία...
Έτσι, λοιπόν, το μυστήριο της Θείας Ενανθρωπήσεως του Κυρίου, έφθασαν άνθρωποι ατελείς να το
κάνουν αντικείμενο έρευνας με τα αρρωστημένα μυαλά τους. Αντί να προσκυνούν με ταπείνωση την
Γέννηση του Κυρίου, επιτρέπουν στον εγωϊσμό και στην υπερηφάνεια να ερευνά “το απʼ αιώνος
απόκρυφον και αγγέλοις άγνωστον Μυστήριον”.
Ας αφήσουμε, όμως, τους ποικίλους αιρετικούς κιʼ ας παρακαλούμε τον Κύριο να τους φωτίζη για να
βρουν τον δρόμο της σωτηρίας. Εμείς δε, που έχουμε ελεηθή από τον Θεό να ανήκουμε στην
Ορθόδοξη Εκκλησία, ας υποδεχθούμε με ταπείνωση και με καθαρή καρδιά τον Ιησού Χριστό,
που “έκλινεν ουρανούς και κατέβη” για την σωτηρία μας. Με ταπείνωση και βαθειὰ χαρά, ας σπεύσουμε
στους Ιερούς Ναούς μας, για νʼ ακούσουμε τα κατανυκτικά και υπέροχα τροπάρια των Χριστουγέννων
και να κοινωνήσουμε “Σώμα και Αίμα Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον”, εφʼ
όσον, βεβαίως, έχουμε την άδεια του Πνευματικού μας».

=========================================================================================================================================================

Silver
Sr Member
Posts: 523
Joined: Thu 31 January 2008 9:02 pm
Location: Montreal-Canada

Re: Ομολογία πίστεως κατά του Οικουμενισμού

Post by Silver »

=========================================================================================================================================================
Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΑΤΙΝΟΥΣ


Ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, Μητροπολίτης Εφέσου, υπήρξε ατρόμητος ομολογητής της πίστεως στην Σύνοδο της Φερράρας - Φλωρεντίας, αφού δεν υπέκυψε στις παπικές πιέσεις και τους εκβιασμούς και παρέμεινε μέχρι τέλους ομολογητής της πίστεως. Όχι μόνον κατά την Σύνοδο εκείνη απέδειξε τις πλάνες των Λατίνων, αλλά ταυτοχρόνως απέδειξε και τις νοθείες που έκαναν οι Λατίνοι στα κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας.

Στην αρχή, βεβαίως, ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός συμπεριφέρθηκε με ευγένεια, αλλά αργότερα, όταν διεπίστωσε τις αλχημίες, τις πιέσεις, τις νοθείες, τους εκβιασμούς και τις πονηρίες των Λατίνων, υπήρξε ομολογητής της πίστεως. Η στάση του ήταν πέρα για πέρα Ρωμαϊκή, γιατί οι αληθινοί Ρωμηοί είναι αριστοκράτες του πνεύματος, μπορούν να συνδιαλέγωνται με νηφαλιότητα, ηρεμία και ευγένεια, αλλά όταν πρόκειται για απομάκρυνση από την αποκαλυπτική αλήθεια, και όταν βλέπουν τις αλχημίες των άλλων, τότε γίνονται ομολογηταί της πίστεως. Γιατί ο Χριστός δεν θέλει απλώς αναζητητάς, αλλά ομολογητάς.

Ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός είχε σαφή γνώση του πράγματος. Γνώριζε δηλαδή ότι εμείς απεκόψαμε τους Λατίνους από το Σώμα της Εκκλησίας, γιατί οι Λατίνοι υπέπεσαν στην αίρεση του Filioque. Θα παραθέσω ένα κείμενό του που είναι αρκετά εκφραστικό. Γράφει ο άγιος Μάρκος:

«Την μεν αιτίαν του σχίσματος εκείνοι δεδώκασι, την προσθήκην εξενεγκόντες αναφανδόν, ην υπ' οδόντα πρότερον έλεγον. ημείς δε αυτών εσχίσθημεν πρότεροι, μάλλον δε εσχίσαμεν αυτούς και απεκόψαμεν του κοινού της Εκκλησίας σώματος. Δια τι ειπέ μοι: Πότερον, ως ορθήν έχοντας δόξαν, ή ορθώς την προσθήκην εξενεγκόντας; Και τις αν τούτο είποι, μη σφόδρα τον εγκέφαλον διασεσεισμένος; Αλλά ως άτοπα και δυσσεβή φρονούντας και παραλόγως την προσθήκην ποιήσαντας. Ουκούν ως αιρετικούς αυτούς απεστράφημεν και δια τούτο αυτών εχωρίσθημεν... αιρετικοί εισιν άρα, και ως αιρετικούς αυτούς απεκόψαμεν».

Από το κείμενο αυτό μπορούμε να σχολιάσουμε μερικές αλήθειες.

Πρώτον, ότι οι Λατίνοι φανέρωσαν την αίρεση του Filioque, την οποία προηγουμένως πίστευαν μυστικώς, την έλεγαν κάτω από τα δόντια τους.

Δεύτερον, εμείς οι Ορθόδοξοι χωρισθήκαμε με την θέλησή μας από τους Λατίνους, πράγμα το οποίο ισοδυναμεί με το ότι τους απεκόψαμε από το κοινό της Εκκλησίας Σώμα, ως φρονούντας δυσσεβή δόγματα, και επειδή πρόσθεσαν την λέξη Filioque στο Σύμβολο της Πίστεως παραλόγως.

Τρίτον, οι Λατίνοι με την προσθήκη του Filioque είναι αιρετικοί και ως αιρετικούς απεκόψαμε από την Εκκλησία. Όσοι ισχυρίζονται ότι ορθώς πιστεύουν οι Λατίνοι και ορθώς εξέφρασαν το δόγμα περί του Filioque, αυτοί είναι «σφό­δρα τον εγκέφαλον διασεσεισμένοι». Δηλαδή έχουν πάθει διάσειση εγκεφάλου.

Επομένως, κατά την διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας, όπως το εκφράζει ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, οι Λατίνοι είναι αιρετικοί, αποκεκομμένοι από την Εκκλησία και φυσικά είναι εκτός της Εκκλησίας και δεν έχουν μυστήρια.


=========================================================================================================================================================

Silver
Sr Member
Posts: 523
Joined: Thu 31 January 2008 9:02 pm
Location: Montreal-Canada

Re: Ομολογία πίστεως κατά του Οικουμενισμού

Post by Silver »

=========================================================================================================================================================
ΦΩΤΙΟΥ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΟΥ ΛΑΤΙΝΙΖΕΙ


Αθήνα, 7 Μαρτίου 1965

Σεβασμιότατε,
Θερμά σας ευχαριστώ για την επιστολή Σας της 4ης Μαρτίου, στην οποία μου γράφετε ότι θα προσπαθήσετε να μου απευθύνει η Κοινότητα επιστολή για να προβώ στην αγιογράφηση των ιερών εικόνων του ιερού Ναού του Γενέσιου της Θεοτόκου.
Όσον αφορά στις τιμές τους, επαφίεμαι στην καλή θέλησή τους. Ας τις υποτιμήσουν όσο νομίζουν, κι ας γνωστοποιήσουν σε μένα πού κατέληξαν. Εάν όμως δυσκολεύονται, οπωσδήποτε, ν' αναθέσουν σε εμένα την εργασία για οποιονδήποτε λόγο, και βρεθεί ο εξίσου με εμένα κατάλληλος και πεπειραμένος τεχνίτης, ας μη διστάσουν να αναθέσουν την αγιογράφηση σε εκείνον.


Οι αντιλήψεις μου για την κίνηση προς την ενότητα του Χριστιανικού κόσμου είναι γνωστές στον Παναγιότατο, και από σύντομες μεταξύ μας συνομιλίες, όταν ήρθε αυτός στην Αθήνα, και από διεξοδικότερες αλληλογραφίες μαζί του και με τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Δέρκων κ.κ. Ιακώβου.
Μπορώ να διαβεβαιώσω ότι αυτές οι αντιλήψεις δεν οφείλονται σε ελατήρια μισαλλοδοξίας ή άγνοιας, αλλά σε βαθιά πίστη και γνώση του μυστηρίου της Ορθοδοξίας, την οποία είχα, με τη χάρη του Θεού, από την παιδική μου ηλικία, από όπου αναδύεται η βαθύτατη αγάπη και ο σεβασμός προς αυτήν, καθώς έχω δεσμευτεί για μια ζωή με θυσίες και αγώνες που με καταδικάζουν σε ηθελημένη ακτημοσύνη, αν και κατά τη διάρκεια του χρόνου θα μου ήταν εύκολο να αποκτήσω πολλά υπάρχοντα, δεδομένου ότι ο Κύριος, που δίνει τα πάντα πλουσιοπάροχα, προίκισε εμένα τον ανάξιο με πολλά προσόντα που εξασφαλίζουν επιτυχία υλική και φήμη, στον αιώνα αυτό τον πονηρό.

Χωρίς τη θέλησή μου επεκτάθηκα περισσότερο από όσο πρέπει. Με τη θεία φώτιση μείναμε μακριά από τις ματαιοδοξίες του ουμανισμού, αγωνιζόμενοι μαζί με ψυχές πυρακτωμένες από ασάλευτη πίστη προς την Ορθοδοξία, προερχόμενη από τη βαθιά γνώση και επίγνωση ότι αυτή υπερέχει έναντι των δυτικών ορθολογιστικών και αριστοτελικών παραμορφώσεων της θρησκείας του Χριστού, τις οποίες, αλίμονο! ονομάζουμε «Εκκλησίες», όσο ομολογούμε την πίστη μας με το Σύμβολο, που βεβαιώνει ότι πιστεύουμε «εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν», ενώ αναγνωρίζουμε το δικαίωμα στους Λατίνους να αυτοχαρακτηρίζονται με την ελληνική λέξη «Καθολικοί», την οποία πονηρά άρπαξαν. Οι Λατίνοι δεν έχουν παρά την Παπική αυλή διάδοχο της αυλής των αυτοκρατόρων της Ρώμης, που εκπροσωπούσαν το πνεύμα «του κόσμου», το οποίο χαρακτήρισε επανειλημμένα ο Κύριος ως εχθρικό προς Αυτόν και προς το ευαγγέλιο (ιδίως στο Κατά Ιωάννου η' 23, ιδ' 27, ιε' 18, ιστ' 20 και μάλιστα στο Κατά Ιωάννου ιζ' 9, όπου λέει προς τον Πατέρα Του, Αυτός που ήρθε για να σώσει τον κόσμο: «Δεν παρακαλώ διά τον κόσμον αλλά παρακαλώ δι' αυτούς τους οποίους μοι έδωσες»). Ο Παπισμός είναι και για τους άπιστους, ακόμη και για τους αδιάφορους, η προσωποποίηση του πνεύματος «του κόσμου», και κατέστησε τόσο απεχθές και μισητό το Ευαγγέλιο, όσο κανένας άθεος ή φανερός εχθρός του Χριστού.

Σας παρακαλώ να με συγχωρέσετε για αυτές τις γραμμές. Σεβαστός και αγαπητός ο Πατριάρχης, σεβαστοί και αγαπητοί οι αρχιερείς, αλλά περισσότερο σεβαστή και αγαπητή είναι η αλήθεια του Χριστού.

Με σεβασμό και αγάπη,
ΦΩΤΙΟΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ

Υ.Γ.

Σεβασμιότατε,

Εμείς, οι θεωρούμενοι φανατικοί και μισαλλόδοξοι, έχουμε στις καρδιές μας αληθινή αγάπη, δηλαδή την αγάπη την οποία δίνει μόνο ο Χριστός, όχι την ψεύτικη αγάπη την οποία έχει ο «κόσμος». Δε θέλω να αμφισβητήσω ότι εσείς και άλλοι κληρικοί μαζί σας οδηγούνται από το πνεύμα αληθινής αγάπης. Αλλά, με αφορμή τη φιλοπαπική κίνηση συντάχθηκαν με το στρατόπεδο των φιλοπαπικών άνθρωποι, οι οποίοι ήταν και είναι εντελώς άπιστοι ζώντας μακριά από την Εκκλησία, υπολογιστές και συμφεροντολόγοι, οι οποίοι ως δια μαγείας, ενώ ενέπαιζαν προηγουμένως τη θρησκεία μας, μεταβλήθηκαν σε κήρυκες της αγάπης, ψεύτες, εκμεταλλευτές των πάντων. Την ιερή αγάπη την έχουν ως προπέτασμα καπνού, και ως εκ τούτου εξευτέλισαν την ιερή αγάπη του Ευαγγελίου, «τον σύνδεσμον της τελειότητος».

Έχω πολλά να σας εξομολογηθώ και να σας καταστήσω γνωστά κάποια πράγματα τα οποία με ενίσχυσαν στην προκατάληψή μου έναντι των Λατίνων. Σας μιλώ ως προς πνευματικό Πατέρα. Πολλά δε γνωρίζετε, από τα οποία γίνεται φανερό ότι ο λατίνος δεν έχει πνεύμα Θεού.

*«Ο.Τ.», Ιούνιος 1967. Σε εισαγωγικό σημείωμα, ο «Ο.Τ.» λέει τα εξής: «Παροιμιώδης υπήρξε η αφιλοκέρδεια, αλλά και η άρνηση και της ελάχιστης συγκατάβασης στα ζητήματα της Πίστεως, του αλησμόνητου συνεργάτη του "ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ" μακαριστού Φωτίου Κόντογλου σε πείσμα των βιοποριστικών του αναγκών.

Η παρακάτω δημοσιευμένη επιστολή προς κάποιο Μητροπολίτη που λατινίζει είναι χαρακτηριστική της ανυπέρβλητης αρετής και του αδαμάντινου χαρακτήρα του ασύγκριτου αυτού προμάχου της Ορθοδοξίας».

«ΑΝΤΙΠΑΠΙΚΑ»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ»
ΑΘΗΝΑ 1993

==========================================================================================================================================================

Silver
Sr Member
Posts: 523
Joined: Thu 31 January 2008 9:02 pm
Location: Montreal-Canada

Re: Ομολογία πίστεως κατά του Οικουμενισμού

Post by Silver »

=========================================================================================================================================================
Την Ομολογία Πίστεως υπο­γράφουν (περίπου 17250 άτομα)
Την Ομολογία Πίστεως υπο­γράφουν οι ακόλουθοι ενδει­κτικώς.
Την υπέγραψαν και θα την υπογράψουν πολλοί περισσότεροι.
Τελευταία ενημέρωση (21/01/10)

Μητροπολίτης Νευροκοπίου (Βουλγαρίας) Ναθαναήλ
Μητροπολίτης Ράσκας καί Πριζρένης, Κοσσόβου καί Μετοχίας Ἀρτέμιος
Μητροπολίτης Ἀντινόης Παντελεήμων
Μητροπολίτης Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων Σεραφείμ
Μητροπολίτης Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας Κοσμᾶς
Μητροπολίτης Πειραιῶς Σεραφείμ
Bishop George (Schaefer) of Mayfield, Abbot of Holy Cross Monastery, Wayne, West Virginia
Ἀρχιεπίσκοπος πρώην Ἀσκάλωνος Νικηφόρος

Ἀρχιμ. Χριστόδουλος, Καθηγούμενος Ἱ. Μ. Κου τλουμουσίου Ἁγίου Ὄρους
Ἀρχιμ. Ἰωσήφ, Καθηγούμενος Ἱ. M. Ξηροποτάμου Ἁγίου Ὄρους
Ἀρχιμ. Φιλόθεος, Καθηγού μενος Ἱ. Μ. Καρακάλλου Ἁγίου Ὄρους
Αρχίμ. Νικόδημος, Καθηγούμενος Ι.Μ. Φιλοθέου Αγίου Όρους
Ἀρχιμ. Ἀγάθων, Καθηγούμενος Ἱ. Μ. Κωνσταμονίτου Ἁγίου Ὄρους

Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός, Ὁμότ. Καθηγητής Θεολ. Σχολῆς Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Ὁμότ. Καθηγητής Θεολ. Σχολῆς Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Ἀρχιμ. Μᾶρκος Μανώλης, Πνευματικός Προϊστάμενος «Πανελληνίου Ὀρθοδόξου Ἑνώσεως»
Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος, Καθηγούμενος Ἱ. M. Σταυροβουνίου, Κύπρος
Ἀρχιμ. Τιμόθεος Σακκᾶς, Καθηγούμενος Ἱ. M. Παρακλήτου, Ὠρωπός
Ἀρχιμ. Κύριλλος Κεχαγιόγλου, Καθηγούμενος Ἱ. M. Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου Λαγκαδᾶ
Ἀρχιμ. Σαράντης Σαράντος, Ἐφημέριος Ἱ. N. Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀμαρουσίου Ἀττικῆς
Ἀρχιμ. Μάξιμος Καραβᾶς, Καθηγούμενος Ἱ. M. Ἁγ. Παρασκευῆς Μηλοχωρίου Πτολεμαΐδας
Ἀρχιμ. Γρηγόριος Χατζηνικολάου, Καθηγούμενος Ἱ. M. Ἁγ. Τριάδος Ἄνω Γατζέας Βόλου
Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος Ἀναστασίου, Καθηγούμενος Ἱ. M. Μεγ. Μετεώρου
Ἀρχιμ. Θεόκλητος Μπόλκας, Καθηγούμενος Ἱ. Ἡσυχ. Ἁγίου Ἀρσενίου τοῦ Καππαδόκου, Χαλκιδική
Ἀρχιμ. Χρυσόστομος, Καθηγούμενος Ἱ. Κοιν. Ὁσίου Νικοδήμου, Πεντάλοφος, Γουμένισσα.....
...........
.......
.....
...

http://www.impantokratoros.gr/ABF82395.el.aspx

Εσύ την υπέγραψες;

==========================================================================================================================================================

Post Reply