==========================================================================================================================================================
Β) Περί Πίστεως, Τιμής και Αγάπης προς τον Γέροντα.
4η επιστολή.
Τον υποτακτικόν τον βλάπτει θανάσιμα, όταν δεν φανερώνη καθαρά και ειλικρινά τον εαυτόν του εις τον Γέροντά του. Όπως ο άρρωστος, όταν δεν αποκαλύπτη πως έχει η πληγή του ή η αρρώστειά του εις τον ιατρόν, δεν θεραπεύετε, αλλά συνεχίζεται ο πόνος και ο πυρετός, τοιουτοτρόπως και ο υποτακτικός, όταν δεν φανερώνη εις τον πνευματικόν του ιατρόν τα ψυχικά του τραύματα. Αυτό που τον εμποδίζει όμως να μη δείχνη από τι υποφέρει είναι ο εγωϊσμός.
Λοιπόν τέκνα μου, ας τον ποδοπατήσωμεν τον δράκοντα τούτον και ας τον σφάξωμεν με την μάχαιραν της ιεράς εξομολογήσεως και την λήψιν των πνευματικών φαρμάκων, που θα μας δώση προς θεραπείαν μας ο πνευματικός ιατρός, ο Γέροντας.
5η επιστολή.
Ας γρηγορήσωμεν, τέκνα μου, ας βιασθώμεν, τι περιμένομεν; Το τέλος εγγίζει και πρόκειται να θορυβηθώμεν, τι θα μας βοηθήση; Εις την μεγάλην εκείνην ανάγκην θα μας βοηθήση η τωρινή βία εις τα καθήκοντά μας, η απόκτησις των αρετών, κυρίως η πνευματική ένωσις μετά των πνευματικών γονέων μας, με την ευάρεστον προς αυτούς ζωήν μας. Εάν είμεθα χωρισμένοι πνευματικώς από τον πνευματικόν πατέρα μας δια την παρακοήν μας και την κατάκρισίν μας, πως θα τειχισθώμεν έναντι των δαιμόνων την ώραν του θανάτου; Χωρίς την προστασίαν της αγίας ευχής του, πως θα ευρεθώμεν ενώπιον αυτού του Ιησού Χριστού; Όταν θα αναβαίνωμεν και θα συναντώμεν τα εναέρια τελώνια, τίνος αι ευχαί θα μας λυτρώσουν; Του προεστώτος; Μα αυταί έχουν αναχωρήσει από ημάς, διότι τον επικράναμεν εις την ζωήν και ούτως ουδεμίαν ισχύν έχουσιν εις την ανάγκην μας ταύτην.
Λοιπόν, τέκνα μου, ας φροντίσωμεν να ζήσωμεν κατά το θέλημα του Θεού, όπως ευαρεστήσωμεν Αυτώ, δια να μας αναπαύση εις τους κόλπους Του αιωνίως.
=========================================================================================================================================================