ΠΑΤΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ-ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ

[Silver]

======================================================================================================================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β΄

Περί θλίψεων, πόνων και κόπων.

11 ) Επιστολή

Μη φοβού, μηδέ δειλιάτω η καρδία σου, ο Χριστός μας αοράτως σε βοηθεί κρυφία χειρί, σε δοκιμάζει δια να σου δώση την χάριν Του.
Όσον γεωργείται η γη της καρδίας και όσον πιο βαθειά ο γεωργός βάζει το αλέτρι, τόσον περισσότερον καρπόν θα δώση το χωράφι εις τον καιρόν του. Ούτω κάνει και ο μέγας γεωργός, ο Θεός, την ψυχήν μας. Μας αφήνει να έρχονται πειρασμοί και θλίψεις και πόνος και στενοχωρία, να εισέρχωνται βαθειά εις την καρδίαν και πολλάκις να ευρισκώμεθα εις αδιέξοδον, το πώς θα τα καταφέρωμεν με αυτόν ή εκείνον τον πειρασμόν, και πάσχει και οδυνάται ο άνθρωπος, αλλά εις τους αγαπώντας τον Θεόν, συνεργεί ο Θεός να γίνωνται εις αγαθήν έκβασιν.

======================================================================================================================================

[Silver]

======================================================================================================================================

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β΄

Περί θλίψεων, πόνων και κόπων.

12 ) Επιστολή

Εύχομαι εις τον Θεόν να μας δώση υπομονήν και ηθικόν σθένος, να περάσωμεν και αυτήν την δοκιμασίαν, που μας έδωκεν ο άγιος Θεός προς ωφέλειάν μας. Κάμνετε υπομονήν, ούτως επιτρέπει ο Θεός εις τα γνήσια παιδιά Του, πειρασμούς και θλίψεις, αυτός είναι ο δρόμος που τελειοποιείται η ψυχή, ο πόνος εξαγνίζει την ψυχήν, την κάνει ταπεινήν, πονετικήν, αγαθήν και ούτω καταστρώνεται το έδαφος δια την θείαν επίσκεψιν.
Μην αποκάμνετε εις τους πειρασμούς, διότι δια των πειρασμών προχωρούμεν εις την θείαν κατάκτησιν, οι πειρασμοί, μας γνωστοποιούν ότι είμεθα παιδιά του Θεού και μέλλομεν να κληρονομήσωμεν τον Θεόν.

======================================================================================================================================

[Silver]

======================================================================================================================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β΄

Περί θλίψεων, πόνων και κόπων.

13 ) Επιστολή

Τους κακούς λογισμούς, παιδί μου, να τους διώκης, διότι ο διάβολος ποτέ δεν θέλει το καλόν του ανθρώπου. Του παρουσιάζει διαφόρους δυσκολίας, δια να τον πείση πως δεν κάνει τίποτε εις τον μοναχισμόν. Και τούτο διότι τον καίει το μαύρο ράσο, που φανερώνει τον στρατιώτην του Χριστού. Ας έχωμεν πειρασμούς και θλίψεις, και ο Χριστός θλίψεις είχε και με φοβερούς πόνους παρέδωκε την τεθεωμένη ψυχήν Του επάνω εις τον Σταυρόν. Ο Χριστός μας, κρεμάμενος επάνω εις τον Σταυρόν, γυμνός, έρημος, εγκαταλελειμένος, υβριζόμενος από χιλιάδας κόσμου και τόσα άλλα τα υπέμεινε με χαράν δι’ ημάς τους αχαρίστους και ημείς, λοιπόν παιδί μου, να μην υποφέρωμεν ολίγην θλίψιν και πόνον; Ο Χριστός μας, θα μας δείξη εις την δευτέραν παρουσίαν Του τα παθήματα της σαρκός Του ως αποδείξεις της προς ημάς αγάπης, τότε και ημείς, παιδί μου, θα του δείξωμεν την πονεμένην και ματωμένην καρδίαν μας από θλίψεις δια την αγάπην Του. Όλοι οι άγιοι πολύ επόνεσαν, οι μάρτυρες τι και τι δεν υπέφεραν. Δια τούτο έχε υπομονήν και προσεύχου και ο Θεός δεν θα μας αφήση να πονέσωμεν περισσότερον των δυνάμεών μας.

======================================================================================================================================

[Silver]

======================================================================================================================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β΄

Περί θλίψεων, πόνων και κόπων.

14 ) Επιστολή

Παρήγορον πολύ είναι, παιδί μου, το ότι ο καθείς θα πληρωθή βάσει των κόπων, που κατέβαλε δια την αγάπην του Χριστού. Έχει πολύν κόπον το πράγμα, όταν κανείς σηκώνη ψυχάς της σημερινής εποχής, που διέπει ο εγωϊσμός και το ίδιον θέλημα.
Ας μη χάνωμεν το θάρρος μας, διότι αοράτως πάρεστιν ο Ιησούς, που θα επιτιμήση την τρικυμιώσαν θάλασσαν των πειρασμών και θα φέρη την γαλήνην της χάριτος.
Αγωνίζου επάνω εις τα αφρισμένα κύματα, εσύ επικαλού τον μόνον παντοδύναμον Θεόν: «Κύριε, κύριε, επίβλεψον εξ ουρανού, και είδε τους πειρασμούς μου και κατάρτισε την ψυχή μου εις το ποιείν
Το θέλημά Σου, ότι Συ ει ο Θεός μου».

======================================================================================================================================

[Silver]

======================================================================================================================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β΄

Περί θλίψεων, πόνων και κόπων.

15 ) Επιστολή

Εύχομαι η γλυκειά μας Παναγία να σε κάνη καλά κατ’ άμφω, να μετριάζη το πνεύμα της λύπης σου, να σου το αντικαθιστά με το πνεύμα της παρακλήσεως δι’ Αγίου Πνεύματος. Όλα τα λυπηρά, μας αποστέλλονται, χωρίς πάσης αμφιβολίας, δια θεραπείαν της νοσούσης ψυχής μας, όπως δια των θλίψεων εμέση το φαρμάκι της ηδυπαθείας και παντός πάθους. Κυρίως δια των θλίψεων καταφαίνεται η αγάπη του ουρανίου Πατρός εις τα ιδικά Του παιδιά, όπως μεταλάβουν της αγιότητος Αυτού και προστεθή αιώνιον βάρος δόξης! Όσον και αν θλιβώμεν εις αυτόν τον εφήμερον κόσμον, μίαν ημέραν θα παύσουν τα θλίβοντα ημάς. Από τα θλιβερά εκείνα τα μετά θάνατον, την κόλασιν, κ.λ.π. να μας λυτρώση καθ’ ολοκληρίαν ο Χριστός μας και η Παναγία μας, να μη τα ίδουν τα μάτια μας, διότι, εάν μόνον η σκέψις της κολάσεως είναι κάτι τρομερόν, πόσον μάλλον, όταν κανείς καταδικασθή αιώνια να βιώση εν αυτή!
Ας παρακαλώμεν να μας λυπηθή ο Θεός, και ας μας αξιώση πάντα με ταπείνωσιν να ζητώμεν το θείον Του έλεος και την συγχώρησιν, διότι είπεν Αυτός δια του Αγίου Του Υιού: «Πάντα όσα εάν αιτήσητε εν τη προσευχή πιστεύοντες, λήψεσθε» ( Ματθ. 21,22 ) και «αιτείτε και δοθήσεται». Ναι, αιτούμεν κάθε ημέραν και στιγμήν Αυτόν, όπως μας ελεήση και παραβλέψη τα εν γνώσει και αγνοία πεπραγμένα μας και ελπίζομεν εις τους θείους Του λόγους ότι θα ποιήση έλεος μετά της ταπεινώσεως ημών. Αμήν.

======================================================================================================================================

[Silver]

======================================================================================================================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β΄

Περί θλίψεων, πόνων και κόπων.

16 ) Επιστολή

Δόξα τω μόνω σοφώ Θεώ, όπου γνωρίζει από το πικρόν να εξάγη γλυκύ και ούτω να πλουτίζη τας γνώσεις μας εκ της περί ημάς απεράντου αγάπης Του. Μας μαστίζει δια των θλίψεων και των πειρασμών, ίνα δυνηθή να μας ελκύση κοντά Του, διότι γνωρίζει ότι δια των θλιβερών της παρούσης ζωής ο άνθρωπος παραμένει κοντά Του και σώζεται.
Η άνετος ζωή λίαν επικίνδυνος δια την αιώνιον σωτηρίαν και εις τους εν ανέσει ζώντας ου το του Θεού Πνεύμα κατοικεί, αλλά το του διαβόλου, κατά την έκφρασιν των πατέρων.
Δια τούτο εις τα θλιβερά της ζωής αυτής χρειαζόμεθα να έχωμεν υπομονήν και ευχαριστίαν, διότι λίαν ευχαριστείται ο Θεός εις αμφοτέρας τας αρετάς ταύτας. Είθε ο Κύριος να μας δώση πολλήν υπομονήν εις τα θλιβερά της ζωής μας, δια να ευχαριστώμεν εις όλα τον αγαθοδότην Προνοητήν μας.

======================================================================================================================================

[Silver]

======================================================================================================================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β΄

Περί θλίψεων, πόνων και κόπων.

17 ) Επιστολή

Δια την λύπην όπου σε βασανίζει, πολλάκις σοι είπον, ότι είναι ο σταυρός σου, όπου σοι εδόθη από τον Ιησούν μας, ίνα γίνης Αυτού μιμητής και μην ευρεθής ξένος της προς Αυτόν αγάπης. Διότι όποιος αγαπά ειλικρινά, Τον ακολουθεί όχι μόνον εις το Θαβώριον όρος, όπου εφάνη η δόξα της Αυτού Θεότητος, δηλαδή εν καιρώ επισκέψεώς Του δια της γλυκείας Του χάριτος και χαράς, αλλά Τον ακολουθεί και εις τον ανήφορον του ιερού Γολγοθά και εις την Σταύρωσιν Αυτού ακόμη, δηλαδή και εις την στέρησιν της χάριτός Του και εις τα επερχόμενα λυπηρά, που προξενούν στενοχωρίαν, πόνους, απόγνωσιν, απορίαν, κόπον και ιδρώτας. Τότε ακριβώς ελέγχεται ο έσω άνθρωπος τις εστι, κίβδηλος ή αληθής, έμπειρος ή άπειρος, καπετάνιος ή ναύτης. Τότε ακριβώς δοκιμάζεται η προαίρεσις εκάστου και ο ανδρειωθείς και υπομείνας βραβεύεται έσωθεν δια της επισκέψεως του Θεού με την προσθήκην της χάριτος. Τοιουτοτρόπως εξασκείται ο Χριστιανός τοις κατά Θεόν παλαίσμασιν, έως ότου φθάση εις το τέρμα και καταπαύση. Αγωνίζου μετά φιλοσοφίας δια της υπομονής σήκωνε χαίρων τον σταυρόν σου, έως ου τον φέρης εις τον Κρανίου τόπον, εις τον τάφον, δια να σου χαρίση ο Ιησούς μας την ανάστασιν!
Ο υπομείνας τον σταυρόν αυτού δια την αγάπην του Χριστού, θα αναστηθή υπό του Κυρίου εν τη εσχάτη ημέρα. Πόσος θα είναι ο βίος μας; Άδηλος ο θάνατος, ενώ η υπομονή θα βραβευθή αιωνίως.
Ο σταυρός αυτός της λύπης πόσα και πόσα σου έχει χαρίσει και πόσα ακόμη θα σου χαρίση! Και όμως εσύ δεν τα βλέπεις, διότι ο Θεός οικονομικώς σου τα κρύβει προς ωφέλειάν σου επίσης.
Να παρακαλής τον Θεόν ίνα σου δώση υπομονήν και να Τον ευχαριστής μετά γνώσεως και τότε μετά χαράς θα υπομένης προσδοκώντας δι’ αυτών την σωτηρίαν σου.

======================================================================================================================================