ΠΑΤΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ-ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ

[Silver]

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η΄
β΄) Περί Βίας, Ανδρείας και Αυταπαρνήσεως

10η .
Έλαβα το γράμμα σου, παιδί μου. Κράτα γερά, σφίξε καλά τον εαυτόν σου εις τον καλόν αγώνα, διότι η πάλη δεν γίνεται δια την απόκτησιν υλικών πραγμάτων, αλλά δια την επιτυχίαν ουρανίου κληρονομίας και δη της του Θεού! Και καθώς μας λέγει ο Απόστολος Παύλος «α οφθαλμός ουκ είδε και ους ουκ ήκουσε και επί καρδίαν ανθρώπου ουκ ανέβη, α ητοίμασεν ο Θεός τοις αγαπώσιν Αυτόν» ( Α Κορ. 2,9 ). Επίσης και ότι ουκ εισίν άξια τα παθήματα του νυν καιρού προς τα ανωτέρω ουράνια αγαθά. Και αν, τέκνον, δεν αγωνισθώμεν καλώς και νομίμως, τότε μας αναμένουν δυστυχώς τα αντίθετα των αγαθών κακά, κόλασις, δυστυχία, καταδίκη αιωνία και συναυλία μετά των δαιμόνων άνευ τέλους! Μάχου γενναία και μη φοβού την δύναμιν των παθών που βλέπεις εντός σου. Διότι η χάρις παρακολουθεί όχι το μέγεθος των παθών, όσον την ημετέραν βίαν και βάσει ταύτης ποιεί και την έκβασιν. Πρόσεχε την αρχήν που έβαλες, δηλαδή μην αμελήσης αυτήν την μικράν βίαν που κάμνεις, διότι και μέχρι αυτής δια να φθάσωμεν, πόσος χρόνος εχρειάσθη. Λοιπόν μη στρέψης οπίσω, βάδιζε σταθερά εμπρός, βλέπε άνω, ιδέ τον ουρανόν πως λάμπει, σε περιμένει, σου έχει ετοιμάσει μονήν αιωνίαν! Ο Χριστός σε αναμένει να σε στεφανώση, παρακολουθεί τον αγώνα σου. Σφίξε όσον δύνασαι τον εαυτόν σου, μόνον το σφίξιμο σώζει. Μην απελπίζεσαι βλέποντας την δύναμιν των παθών και των δαιμόνων, δεν αδυνατεί παρά τω Θεώ παν ρήμα. Κοντά εις τον Θεόν τίποτε δεν είναι ακατόρθωτον, διο θάρσει και μη δειλιάζης, Κύριος περί ημών πολεμήσει και ημείς σιγήσομεν. Ο θάνατος έρχεται άδηλος. Εδώ εις την Πορταριά μία γυναίκα τρώγουσα το μήλο της, απέθανε. Μία μοναχή εις άλλο μοναστήρι απέθανεν αιφνιδίως μέσα εις πέντε λεπτά. Έγινε νεκροψία και δεν ευρέθη από τι εκοιμήθη. Πρόσεχε, παιδί μου, ο Θεός διατάσσει και αναχωρεί πας άνθρωπος προς Αυτόν. Άράγε πότε θα διατάξη να παρουσιασθώμεν και ημείς ενώπιόν Του; Ας είμεθα έτοιμοι, δια να μη ταραχθώμεν, αν ίσως έξαφνα μας καλέση. Τετρακόσια τα μάτια σου, παιδί μου, μη ξεφύγης από την αρχήν που έβαλες, μάλλον πρόσθες αγώνα επί αγώνος, ίνα φθάσης σεσωσμένος εις τον θρόνον του Θεού.

[Silver]

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η΄
β΄) Περί Βίας, Ανδρείας και Αυταπαρνήσεως

11η .
Αγωνίζου επί των πνευματικών επάλξεων διότι ο αγώνας μας είναι δια την κατάκτησιν του Ουρανού. Τι ωραιότερον πνευματικού αγώνος! Σκέψου δια τους νικητάς της αμαρτίας, τι εμβατήρια θα κάμουν οι Άγγελοι εις τον ουρανόν και τι δόξαν θα αναπέμψουν, αφού δια μόνον την επιστροφή του ενός αμαρτωλού γίνεται πανήγυρις χαράς ανάμεσα στους Αγγέλους. Προς τι λοιπόν η αμέλεια; Οι κόποι δεν είναι τίποτε, απέναντι των αγαθών, των φυλασσομένων εις την ουράνιον Βασιλείαν! Ποίος σοφός και συνήσει ταύτα; Ποίος θα είναι εκείνος που θα σηκώση την σημαίαν της επαναστάσεως και θα ηχήση ως λέων βρυχώμενος εναντίον του εχθρού και θα πάρη την νίκην; Εμπρός λοιπόν, τέκνον. Ανδρίζου, θάρσει, ο Κύριος μεθ’ ημών. Σφίξε καλά την ταπείνωσιν, άρπαξε την προσευχήν, περιζώσου την μελέτην. Τρέξε με θάρρος, φώναζε την ευχήν, «Επί Σε Κύριε, ήλπισα, μη με καταισχύνης, επί Σε τας ελπίδας μου ανατίθημι». Άλειψον τον ηγεμόνα λογισμόν σου, εγώ μετά σου, ενισχύων σε δια της πτωχής μου προσευχής.

[Silver]

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η΄
β΄) Περί Βίας, Ανδρείας και Αυταπαρνήσεως

12η .
Πρέπει, παιδιά μου, με πάσαν θυσίαν του ιδίου θελήματος και των επιθυμιών μας, να κηρύξωμεν πόλεμον με τον διάβολον, τον κόσμον και τας κακάς κλίσεις και αδυναμίας μας. Πρέπει να φύγη ο παλαιός άνθρωπος των παθών από την καρδίαν μας και να γεννηθή ο κατά Θεόν άνθρωπος, δηλαδή η απάθεια και η καθαρότης τόσον της καρδίας, όσον και του σώματος. Αγωνισθήτε με θάρρος και με ελπίδα εις τον Θεόν. Ο διάβολος με τας επιθυμίας του κόσμου θα σας προσβάλη ενίοτε, πλην όμως εσείς να κατέχετε θέσιν αγρύπνου στρατιώτου, ώστε να μη νυστάξετε πνευματικόν νυσταγμόν και σας σκοτώση ο διάβολος. Προσέχετε, διότι ο αντίδικος ωρύεται αγρίως ποίον να κατασπαράξη με την ατίμωσιν εις τα πάθη.

[Silver]

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η΄
β΄) Περί Βίας, Ανδρείας και Αυταπαρνήσεως

13η .
Βία παντοτινή χρειάζεται, ίνα μη μείνωμεν έξω του νυμφώνος Χριστού, ως αι μωραί παρθένοι, αλλά η πνευματική μας βία να ανάπτη πάντοτε την λαμπάδα, ώστε να ίδωμεν τον Χριστόν εισερχόμενον εις τον νυμφώνα, δια να συνεισέλθωμεν μαζί εις τον αιώνιον γάμον του Αρνίου! Θάρρος, παιδί μου, υψηλά το κεφάλι εναντίον του εχθρού, διότι είμεθα στρατιώται του μεγάλου Βασιλέως, που εθριάμβευσεν εις το μέτωπον του ιερού Γολγοθά. Αν νικηθώμεν ποτέ, πάλιν ας σηκωθώμεν και ας αναλάβωμεν τα όπλα, αφού δέσωμε τα τραύματά μας, πάλιν με ανδρείαν και με καρδίαν στερεάν. Έχοντες τέτοιον αρχιστράτηγον νικηφόρον και ημείς θα νικήσωμεν με την δύναμιν του Χριστού μας, αρκεί πνεύμα ταπεινοφροσύνης να κατοική εις τας ψυχάς μας.

[Silver]

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η΄
β΄) Περί Βίας, Ανδρείας και Αυταπαρνήσεως

14η .
Μη χάνης το θάρρος σου, παιδί μου, όσον και αν μαίνεται ενίοτε η τρικυμιώδης θάλασσα των ποικίλων πειρασμών. Συ αναλογίζου, ότι όλα αυτά και άλλα πιο πολλά, δεν είναι άξια να μας εμποδίσουν από την χάριν του Θεού και την αγάπην Του. Αν μεγαλώση, παιδί μου, ο πόθος του Χριστού μας μέσα μας, τότε όλα τα σκάνδαλα θα γίνουν πολύ μικρά και ευκολοπέραστα. Όταν λείπη η αγάπη και ο πόθος προς τον Χριστόν μας, τότε μας γίνονται δυσκολοβάστακτα και ποτίζουν τας ημέρας μας με δάκρυα πύρινα. Ναι, παιδί μου, τον Ιησούν ας επικαλούμεθα, έως ότου ανάψη η φλόγα Του μέσα μας και τότε όλα τα ζιζάνια θα γίνουν στάκτη. Μνημόνευε ότι οφείλομεν να σηκώνωμεν καθ’ ημέραν Σταυρόν, που σημαίνει θλίψεις, κόπους, πειρασμούς και κάθε δαιμονικήν ενέργειαν, διότι ποίος άγιος διήλθεν τον επίγειον δρόμον και τα σκοτεινά μονοπάτια άνευ θλίψεων και κινδύνων; Και αν ημείς εκλήθημεν τον ίδιον δρόμον να περιπατήσωμεν, τι παράδοξον συναντώμεν; Εφ’ όσον με τον διάβολον επελέξαμε να παλαίσωμεν, τι να απορούμεν εις τα της πάλης; Εμπρός ας έχωμεν αναμμένην της προθυμίας την λαμπάδα και ας αναμένωμεν με υπομονήν και ανύστακτο μάτι την έλευσιν του Κυρίου Ιησού.

[Silver]

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η΄
β΄) Περί Βίας, Ανδρείας και Αυταπαρνήσεως

15η .
Βιάζεσθε, παιδιά μου, εις τα καθήκοντά σας. Οι βιασταί αρπάζουν τον στέφανον της νίκης, ενώ οι αμελείς και ράθυμοι κερδίζουν καταισχύνην και όνειδος! Βιάζεσθε να κερδίσητε την βασιλείαν του Θεού. Αι ημέραι περνούν και φεύγουν, πότε θα βιασθώμεν, δια να γεμίσωμε το πορτοφόλι μας πνευματικά χρήματα; Ο θάνατος έρχεται αιφνίδιος, το νήμα της ζωής εξαίφνης θα κοπή και αλλοίμονον εις εκείνον, που θα ευρεθή ανάξιος δια την βασιλείαν του Θεού. Τρέχετε, παιδιά μου, εις τον δρόμον της αρετής, μη κουράζεσθε, κτυπάτε τον διάβολον, διώκετε τα σκάνδαλα με την αγάπην.

[Silver]

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η΄
β΄) Περί Βίας, Ανδρείας και Αυταπαρνήσεως

16η .
Μην αναβάλωμεν την διόρθωσίν μας και μας εύρη ο θάνατος, τότε θα κλαίωμεν, πρώτος εγώ, και θα θρηνώμεν απαρηγόρητα, χωρίς ακτίνα ελπίδος μεταβολής των δεινών. Βιασθείτε, ιδού και ο καιρός της Μεγάλης Τεσσαρακοστής έφθασε, πλην όχι τόσον η νηστεία του σώματος, όσον της γλώσσης, του νοός, της καρδίας, των αισθήσεων, πρέπει να μας απασχολήση ιδιαιτέρως τώρα την Μεγάλην Τεσσαρακοστήν. Ας καθαρισθώμεν δια της τοιαύτης νηστείας έσωθεν, εκεί όπου εμφωλεύουν τα πνευματικά φίδια, που δηλητηριάζουν την πνευματικήν ζωήν της ψυχής μας και μένομεν νεκροί δυνάμεως πνευματικής, δια διόρθωσιν και μεταμόρφωσιν εσωτερικήν. Τώρα την Τεσσαρακοστήν βιασθείτε ιδιαιτέρως. Βάλετέ το πείσμα, αυτό το πείσμα είναι άγιον και όχι εγωϊστικόν, και θα ίδητε πόσα οφέλη πνευματικά θα εύρητε. Και μόνον δια τον λόγον ότι θα κατασταλούν αναλόγως τα πάθη και θα αποφύγωμεν ωρισμένα αμαρτήματα, δίκαιον είναι να πεισματώσωμεν εις πείσμα του διαβόλου που συνεχώς μας ρίπτει εις τα ίδια και εις τα ίδια.