======================================================================================================================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ΄
9 Περί Μοναχισμού, Παρθενίας και Αγνότητος.
Προς πνευματικήν κόρην.
Τέκνον, έλαβα την εξομολογητικήν επιστολήν σου. Ευχαριστώ τον καλόν μας Θεόν, όπου αι ακτίνες του θείου φωτισμού έτι και έτι διαφωτίζουν και διαμορφώνουν ψυχάς προς κληρονομίαν της πατερικής αυθεντίας, ως προς το ουσιαστικόν θέμα της ψυχής, της επικοινωνίας, εννοώ της ψυχής με τον Θεόν δια μέσου της προσευχής της καλουμένης νοεράς. Νους άπειρος ο Θεός, νους πεπερασμένος ο άνθρωπος. Όταν ο μικρός νους του ανθρώπου ενωθή δια της νοεράς προσευχής με τον άπειρον Νουν, τον Θεόν, κατά φυσικόν λόγον μετέχει των θείων και μακαρίων ενεργειών Αυτού και γίνεται μακάριος αισθανόμενος την ανεκλάλητον χαράν, την γλυκύτητα, την αγαλλίασιν και τα γλυκύτατα δάκρυα, που θάλπουν και πληρώνουν θείας παρηγορίας την ψυχήν. Η προσευχή είναι το κραταιόν όπλον του χριστιανού, ιδίως του μοναχού, του τιτλοφορούντος ως μαχητού της θείας παρεμβολής, που ενόρκως ανύψωσε την ένδοξον σημαίαν του δια βίου ανίσου πολέμου μεταξύ κόσμου, σαρκός και διαβόλου. Ήρωες αφανείς εκλήθημεν, μόνον φανεροί εις τον ακοίμητον οφθαλμόν που καλείται Θεός.
« Ει θέλεις τέλειος είναι, ύπαγε, πώλησόν σου τα υπάρχοντα και δος πτωχοίς, και έξεις θησαυρόν εν ουρανώ και δεύρο ακολούθει μοι» ( Ματθ.16,24 ), καθ’ ημέραν. Όστις με αγαπά, ας με ακολουθήση, διότι τα πάντα είναι σκύβαλα, ονείρων απατηλότερα. Ου παραμένει ο πλούτος, ου συνοδεύει η δόξα, επελθών γαρ ο θάνατος, ταύτα πάντα εξηφάνισε. Το άδηλον, τέκνον, του θανάτου, το φοβερόν κριτήριον του Θεού, η κόλασις των αμαρτωλών, η αιώνιος τρυφή του παραδείσου, δια της μελέτης εν ησυχία, ας εύρουν τόπον εις την καρδίαν σου, διότι εξ αυτών κρίνεται η σωτηρία σου. Εάν απομακρυνθή κανείς εκ του κόσμου, τότε θα γνωρίση την δυσωδίαν αυτού, ενώ πλανώμενος εν αυτώ περιβάλλεται τα ράκη των κοσμικών ηδονών και ευχαριστήσεων ως ένδυμα δόξης. Η Θεολογία, η όντως Θεολογία δεν κατακτάται εν Πανεπιστημίοις, αλλά μόνον εν τη καταφρονήσει του κόσμου μακράν των θορύβων και της κοσμικής παραζάλης, εις τόπον ήσυχον και γαλήνιον, με τάξιν προσευχής και ασκητισμού, όπου ο άνθρωπος καθαρθείς την διάνοιαν και απαλλαγείς των της σαρκός σκιρτημάτων έξει το φως της αληθινής Θεολογίας, του γνώναι εαυτόν. « Ει Θεολόγος ει, προσεύξει καλώς, ει προσεύξει καλώς, Θεολόγος ει» ( Άγιος Νείλος ο Ασκητής ). Εν τη ησυχία ειρηνεύει ο νους, γυμνωθείς ο νους των γηίνων λογισμών φυσικώς επαναστρέφει προς εαυτόν και δι’ εαυτού προς τον Θεόν, δια της μονολογίστου ευχής: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».
Ουδέν γλυκύτερον παραρριπτείσθαι εν τω οίκω του Θεού μάλλον, ή οικείν εν σκηνώμασιν αμαρτωλού κόσμου με τα δελεάσματα της σαρκολατρείας, εξ ου πορίζεται ο άδης την πληθύν της λείας του.
Τέκνον, η αγάπη του κόσμου έχθρα προς τον Θεόν. Εάν αγαπάς τον Θεόν και θέλης Αυτώ δουλεύειν ολοκληρωτικώς και αποτελεσματικώς, άφες τας βαθμίδας των αψύχων κτιρίων της μεγαλουπόλεως και δεύρο εις τα σκηνώματα του Κυρίου τα αγαπητά και επιπόθητα, ένθα θα σπουδάσης την επιστήμην των επιστημών, την τέχνην, πώς να νικήσης τον διάβολον, τον κόσμον και τον εαυτόν σου. Αύτη εστί επιστήμη του ανδραγαθείν υπέρ αιωνίων βραβείων και θέσεων!
======================================================================================================================================